آتش بس مبرمترين خواست و نياز مردم مظلوم افغانستان

(سپتامبر٢٠٢٠ م)

در حاليكه مقدرات تاريخى افغانستان كماكان در كشمكش هاى كلان جيوپولوتيك بين المللى و منطقوى رقم ميخورد، براى پايان يافتن به تراژيدى خونبار كشور كه محصول و معلول مداخله خارجى است، بايد هردو طرف اصلى جنگ جارى و خانمانسوز كه در مذاكرات بين الافغانى دوحه اشتراك دارند، با لبيك گفتن بخواست اصلى مردم مظلوم و قربانيان جنگ بخاطر ختم جنگ و استقرار اتش بس دايمى، اراده شانرا در راستاى صلح واقعى كه نياز مردم و شرط بقاى جامعه است، به اثبات برسانند.

مردم به عزا نشسته ما حق دارند و مستحق مى باشند كه بعد از حدود نيم قرن تحمل مصايب هولناك جنگ تحميلى به صلح پايدار نايل گردند و افغانستان از حق گذار بشاهراه صلح و ترقى برخوردار گردد.

خواست مردم مظلوم ما و قربانيان جنگ بسيار ساده و نهايت انسانى است كه در مطابقت با ارشادات دين مقدس اسلام و تمام معيارهاى مدنى و حقوقى بين المللى مندرج در اعلاميه جهانى حقوق بشر و ميثاقهاى ناشى از ان قرار دارد، كه حق حيات را بالاترين و مكرمترين حقوق تعريف نموده اند و پيغمبر بزرگ اسلام حرمت خون انسان را بالاتر از حرمت كعبه مكرمه خوانده است.

خواست اتش بس به هيچوجه كدام تقاضاى انتزاعى و بدور از حقايق خونين و هولناك جارى نمى باشد. از شش ماه باينطرف اتش بس كامل تحريك طالبان با قواى نظامى امريكا، متكى بر اين استدلال برقرار است، كه گويا اشغال پايان يافته و تداوم "جهاد"

و كشتار" كفار" مجوز شرعى ندارد.

و اما: هيچكس توضيح نداده است كه كشتار افغانان مظلوم در كدام دين و ايين مجوز دارد !  

بدين ترتيب هر دو طرف اصلى جنگ اعم از دولت و تحريك اسلامى طالبان در برابر يك آزمون تاريخى قراردارند كه چگونگى تصميم شان در مورد آتش بس، معيار شناخت و قضاوت مردم در مورد شان قرار ميگيرد.

هرگونه بهانه تراشى و عدم تمكين بخواست مردم مظلوم بخاطر آتش بس صاف و ساده، مبين اين برنامه است كه طرف مخالف استقرار آن، ميخواهد اهداف سياسى، تصاحب قدرت و نظام دلخواه سياسى خود را از طريق خشونت و خونريزى و يا سازش و كرنش با اجنبى بر مظلومترين خلق خدا تحميل نمايد.

در احواليكه افغانستان با مصايب هولناك جنگ، فقر، بحران اقتصادى، تهديد كاهش كمك هاى جهانى و آفت كرونا و بليات طبيعى مواجه مى باشد، عدم اعتنا بخواست مردم مبنى بر آتش بس به معنى آن است، كه مدعيان قدرت ميخواهند بر نعش آغشته بخون مردم و بر سر قبور حكومت نمايند. مذاكره طرفين اصلى جنگ در بهترين هوتل هاى پنج ستاره و برقرارى حمام خون در كشور و كشتار اهالى ملكى، بغير از تجارت بر خون افغان، [مردم افغانستان ـ سپيده دم] این مظلومترين خلق خدا، توجيه ديگر نخواهد داشت.

در تداوم جنگ و خونريزى هيچ ارزش دينى و دنيوى محفوظ نمى ماند و بى مبالاتى به مصالح علياى كشور، جنگ فرسايشى زمينه سوريه شدن افغانستان را ممكن ميگردد.

اتش بس دايمى ممد پروسه سرد سازى در جامعه جنگ زده ، پر التهاب و منقطب گرديده و فرصت ها را براى صحبت پيرامون مفاهيم همديگر پذيرى، آشتى، تساهل و تسامح مساعد مينمايد، كه در فقدان آن رفتن به صلح دايمى ممكن نخواهد گرديد.

بدينرو:

انجمن حقوقدانان افغان در اروپا به تعقيب فراخوان قبلى در مورد ضرورت انفاذ آتش بس، يكبار ديگر از هر دو طرف اصلى جنگ أكيدا تقاضا مينمايد ، تا:

بخواست برحق مردم مظلوم و قربانيان جنگ كه خوشبختانه با خواست جهانى و تاكيد مقام عالى سر منشى سازمان ملل متحد، اتحاد اورپا و تعدادی از كشورهاى اسلامى و منطقه و صلحخواهان جهان مطابقت دارد، لبيك گفته و بخاطر استقرار آتش بس دايمى تصميم اتخاذ نمايند.

درين راستا جانب ايالات متحده امريكا بايد به اراده مردم ما كه در تمام جريان دو سال اخير به حاشيه كشانيده شدند، بخاطر آتش بس توجه و منافع افغانستان را كه با ان تعهد حقوقى و همچنان در قبال تراژيدى آن مسووليت اخلاقى ( moral obligation ) دارد ، فداى تعجيل اهداف داخلى خود نسازد.

البته انفاذ و تداوم آتش بس مستلزم رعايت دقيق طرزالعمل آن مى باشد كه كمال مطلوب خواهد بود تا از طرف سازمان ملل متحد نظارت گردد تا متخلف و همچنان مخرب ثالث مشخص و جلو آن گرفته شود.

در صورت تعهد و التزام تحريك اسلامى طالبان به آتش بس، دولت افغانستان ميتواند زمينه باز شدن دفاتر شان در كابل و ساير ولايات و همچنان رهايى محبوسان را مورد بررسى قرار دهد.

انجمن از تمام نهاد هاى مدنى، مدافعان صلح و حقوق مردم، سازمانهاى سياسى، اجتماعى، فرهنگى، پارلمان و فعالان مطبوعات و رسانه ها، محترمانه تقاضا مينمايد تا بخاطر تحقق آتش بس صداى شانرا تقرب و در جبهه وسيع طرفداران صلح پايدار، از آرمان تاريخى مردم تشنه به صلح در وجود ارزشهاى متعالى استقلال، تماميت ارضى و اصل تجزيه ناپذيرى كشور، راه را بخاطر اعمال حق حاكميت ملى كه بر طبق معيار هاى قبول شده حقوقى، بطور انحصارى و فقط به جمهورمردم تعلق دارد، مساعد و آزادى، برابرى و حقوق شهروندى را در پرتو حاكميت قانون پاسدارى نماييم،

تا سه قشر اكثريت بزرگ جامعه ی افغانستان:

ـ زنان؛

ـ جوانان؛

و فقيران و قربانيان جنگ؛ در شرايط اتش بس اراده ی شان را براى چگونگى اينده ی كشور و نظام دلخواه شان مطرح نمايند.

با حرمت

شوراى رهبرى انجمن

مير عبدالواحد سادات رئيس انجمن