سیاست های جاه طلبانهٔ که جنگ را شعله ور ساخت

اقدام و یا عملِ خشونت آمیزی که جهت وادارساختن دشمن و یا یک گروه، برای تحققِ خواسته ها و تأمین منافع گروه دیگر، غرض رسیدن به یك هدف سیاسی و اقتصادیِ مشخص، كه همانا منافع شخصی ویا یک کشور است، جنگ  نامیده میشود.

گرچه مردم اکثرأ جنگها را نظامی فکرمیکنند، ولی جنگها میتوانند شکل اقتصادی و فرهنگی هم داشته باشند. بنأ مفهوم جنگ تنها مربوط به جنگ نظامی با استفاده از تسلیحات و نیروهای نظامی نیست، گاهی کشوری قدرتمند توان مقابلهٔ مستقیم با کشور مورد هدف را از طریق جنگ نظامی ندارد و یا نمیخواهد متوسل به عمل نظامی شود، لذا شیوه های دیگری را درپیش میگیرد که همانا جنگ اقتصادی و فرهنگی است. جنگها اکثرأ دنبالهٔ سیاست ها و خواسته های اند که یک جانب آرزو دارد تا به آن نایل آید، ولی جانب مقابل بنابر سیاست های موجودش، آنرا نپذیرفته و رد میکند.

طی دهه های اخیر، این واقعیت به اثبات رسیده که درطویل المدت، جنگ اقتصادی، مصارف سنگین تری را به کشور مورد نظر تحمیل میکند. اگر درجنگ نظامی تخریب بعضی مراکزنظامی، دستگاه های تولید برق و یا نهادهای تولیدی هدف قرار میگیرند، اما درجنگ اقتصادی، درمجموع تمام جامعه مورد هدف قرار میگیرد.

وضع و اِعمال تحریم ها، عمده ترین نشانهٔ جنگ اقتصادی است، تحریم ها در قرون گذشته هم بوسیله مهاجمان، علیه اهداف مورد نظر، اِعمال میشد، ولی این میکانیسم نه به شکل یک اولویت ویژه، بلکه منحیث وسیله و راه حل فرعی کار، به منظور تضعیفِ رُقبا، اجرأ میگردید. دراین اواخر، ازاثر بروز تحولات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و نظامی وتغییر درمناسبات بین المللی، شیوه های منازعات و جنگ ها نیز تغییر نموده است. امریکا و کشورهای غربی درسالیانِ نه چندان دور، علیه تعداد زیادِ کشورها ازجمله روسیه، ونزیویلا، کوریای شمالی، چین و ایران ازتحریم های شدید اقتصادی، استفاده نموده اند.

جنگِ روسیه با اوکرائین هم دنبالهٔ سیاست های است که از سه دههٔ گذشته بدینسو وجود دارد، اگر به عمق قضایا  دقت نمائیم جنگِ اتفاق افتاده میان روسیه و اوکرائین جنگ بخاطر سرنوشت ویا اشغال اوکرائین نیست، بلکه جنگِ انرژی است جنگِ که از وقوع آن به استثنای چند میلیاردر به ویژه مؤلدین سلاح که از آن مفاد هنگفت حاصل مینمایند، سراسر کرهٔ خاکی ما از آن متأثر و خساره مند گردیده اند و در صورت شکست روسیه درین نبرد، امریکا منافع نهایت عظیمی به دست خواهد آورد. ازهمین سبب است که ایالات متحدهٔ امریکا بخاطر ادامه و تشدید این جنگ تلاش میورزد و به شکلِ از اشکال بر سرراهٔ توافقات صلح میان دوکشور موانع ایجاد میکند، زیرا امریکا که یکی از کشورهای عمدهٔ صادرکنندهٔ انرژی است، طی سال های اخیر سعی میورزد تا رقیبان خودرا درعرصهٔ تولید انرژی، به هرشیوهٔ که میشود ازصحنه خارج سازد. ما طی سالهای اخیر شاهد اتفاقاتی بودیم که براین ادعا مهرِ تأئیدی میزند، طور مثال کشور ونزوئلا ازاثر اعمال تحریم های گسترده، جنگ اقتصادی و همچنان درگیر ساختن این کشور به معضلات داخلی، مجبور گردید تاسطح تولیداتِ عرصهٔ انرژی خودرا کاهش دهد، برعلاوه لیبیا که یکی دیگر ازصادرکنندگان انرژی است، مصروف جنگ داخلی است. ایران نیز ازاثر اِعمال تحریم ها، اجازه ندارد تا بیشتر از حدِ تعین شده، انرژی صادر نماید، و یگانه کشوری که فعلأ منحیث رقیب امریکا در این عرصه باقی مانده، روسیه است. روسیه  فعلأ ۴۰ فیصد از انرژی اروپا را تأمین مینماید، در صورت شکست روسیه در این جنگ، برنده اصلی این جنگ امریکا خواهد بود ودرین صورت ایالات متحدهٔ امریکا بخشی از سهم تأمین انرژی اروپا را به دست گرفته وبهمین شکل می تواند هم تولیدکنندگان وهم مستهلکین انرژی را تحت کنترول  داشته و بازار انرژی را مطابق میل خود کنترول نماید.

باید متذکر شد که عربستان سعودی و سایرکشورهای حاشیهٔ خلیج فارس، رابطهٔ نهایت نزدیک با آمریکا دارند و امریکا تا فعلأ با آنها دراین عرصه هیچ نوع مشکلی ندارد.

ازآنجائیکه امریکا، روسیه را یک کشور سرکش و نافرمان میشمارد، درصدد تضعیف آن است و میخواهد این کشور را مانند اتحادشوروی سابق به سمت فروپاشی و کوچکتر شدن سوق دهد. کشورهای کوچکی که بعد از تجزیهٔ روسیه بوجود خواهند آمد، به امریکا نزدیک شده و زمینهٔ گسترش ناتو را به سمت شرق فراهم خواهند ساخت که این امر یکی از دستاوردهای احتمالی امریکا در این جنگ خواهد بود.

 کشورِ اوکرائین در موقعیت حساسِ جیوپلیتیکی میان روسیه، ناتو و اتحادیه اروپا، قرار داشته و از موقعیتِ ترانزیتی و کنترولی بین سیستم فضایی آسیا و اروپا، برخوردار است. ازآنجائیکه این کشور در فضای جغرافیایی اوراسیا و همسایگی روسیه، قرار گرفته، دو بلاک قدرت جهانی را به هم وصل و منحیث قدرت سطح اول اَسلاوها، توانایی رقابت و تقابل با روسیه را دارا میباشد.

ازلحاظ تاریخی اوکرائین برای روسیه ارزش اقتصادی فراوان دارد، زیرا اوکرائین کشور حاصلخیز بوده، از موقعیت استراتژیک دریایی، ظرفیت‌های تکنالوژیک، صنایع پیشرفته، منابع طبیعی وافر، منابع آبی کافی، نیروی انسانی متخصص و معادن غنی برخوردار است. قرار داشتن اوکرائین در همسایگی پیمان نظامی اتلانتیک شمالی و اتحادیه اروپا، سبب گردیده تا رقبای جیوستراتژیک روسیه از اوکرائین منحیث ابزار، جهت  دسترسی و کنترولِ روسیه استفاده نمایند، برعلاوه هویت ملی و ناسیونالیسم اوکراینی، متفاوت از روس ها بوده و این امر سبب گردیده تا اکثریت جمعیت اوکرائین، مغرور و بدگمان، جدایی‌طلب، خواهان تقابل و مقاومت باشند.

بازگشت اوکرائین به قلمروِ جیوپولیتیکی روسیه، باعث افزایشِ اعتبار روسیه در آسیا و جهان شده و تغییر محسوس در موازنه قدرت جهانی به نفع روسیه و به زیان ایالات متحدهٔ امریکا، اروپا و ناتو منجر خواهد شد، درغیر آن روسیه به کشورعادی و قابل کنترول تبدیل میگردد.

درصورت تشدید جنگ و گسترش آن به خارج از اوکرائین و قلمرو ناتو، جهان درمجموع به خطرِ جنگِ تمام‌عیار، مخرب و هسته‌ای مواجه شده وباعث تهدید حیات بشر و حتی احتمال نابودی نسل انسان و سایر موجودات زنده خواهد شد.

بعد ازعملیات نظامی روسیه در اوکرائین، سیستم مالی این کشور هدف تحریم‌های گستردهٔ ایالات متحدهٔ امریکا، اتحادیهٔ اروپا و سایرکشورهای صنعتی بزرگ قرار گرفت که درحقیقت این کشورها یک جنگ اقتصادی را علیهٔ روسیه آغاز نمودند که هدف آن سوق دادن اقتصاد روسیه درمجموع به بحران عمیق است. در اولین اقدام بانک مرکزی روسیه مورد تحریم قرار گرفت، هدف ازاین تحریم‎ ها فلج نمودن بانک مرکزی روسیه است، تا نتواند سیستم مالی این کشور را حفاظت نماید. طوریکه دیده میشود، تمامیِ این کشورها، ازهمهٔ امکانات شان جهت تضعیف اقتصاد روسیه استفاده میکنند.

به نظرمیخائیل کاسیانوف، صدراعظم سابق روسیه، هدف از تحریم بانک مرکزی روسیه "مسدود کردن منابع بین‌المللی" این نهاد است.

کشورهای غربی دسترسی بعضی از بانک‌های روسیه را به شبکهٔ سوئیفت قطع کردند. برعلاوه بامسدود نمودن دارایی‌های بانک مرکزی این کشور، دسترسی روسیه به منابع اسعاری خارج از این کشور هم محدود گردید. هدف این کشورها از وضع تحریم ها، منزوی نمودن بیشترِ روسیه از سیستم مالی بین‌المللی است. روسیه برای بازگرداندن عواید صادرات نفت و گاز خود، به سیستم سوئیفت اشد ضرورت دارد، در واقع این اقدامِ مشترک، شدیدترین تحریم علیه کشور روسیه تا فعلأ محسوب میگردد.

سوئیفت یا "انجمن ارتباطات بین بانکی بین‌المللی" درحقیقت شبکهٔ امنِ پیام رسانی و ارتباطی جهانی بوده که امکانات انتقال سریع پول را به خارج از کشورها، یعنی درسطح بین‌المللی به آسانی فراهم می‌سازد. این ارگان درسال ۱۹۷۳ در بلجیم ایجاد گردیده و فعلأ در بیشتر از ۲۰۰ کشور، ۱۱ هزار بانک و موسسهٔ مالی  را با هم وصل می‌کند. سوئیفت روزانه بیش از ۴۰ میلیون پیامک درمورد انتقال تریلیون‌ها دالر میان کشورها و شرکت‌ها می‌فرستد. طوریکه حدس زده می‌شود بیشتر از ۱ فیصد این پیام‌ها متعلق به پرداخت‌های کشور روسیه است.

با تحریم‌های وضع شده علیه برنامه هستوی ایران درسال ۲۰۱۲ میلادی، این کشورهم ازدسترسی به سوئیفت محروم گردید، این امر سبب شد تا کشورایران تقریبا نصفِ ازعوایدِ نفتی و ۳۰ فیصد از درآمدهای تجارت خارجی خود را از دست دهد.

فعلأ شرکت‌های روسی از دسترسی به خدماتِ سوئیفت محروم شده و پرداخت‌های خارجی برای انرژیِ گران‌قیمت و محصولات زراعتی آن احتمال دارد به اختلال مواجه گردد. درینصورت بانک‌ها مجبور می‌شوند مستقیمأ با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند که این امر باعث تأخیر و مصارف بیشترآنها میگردد. عدم امکانات استفاده از سوئیفت برای روسیه به معنی بوجودآمدن مشکلات در دسترسی سیستم بانکی کشور با جهان و منابع مالی است. پیآمدهای این اقدام همچنین احتمال دارد دامن‌گیر کشورهای دیگر هم شود، زیرا در خرید نفت و گاز از روسیه اختلال ایجاد خواهد شد.

با ممنوعیت استفادهٔ دسترسی شبکهٔ سوئیفت و وضع تحریم ها علیهٔ روسیه بعضی از شرکتهای امریکایی و اروپایی هم شدیدأ متضرر خواهند شد، مثال کمپنی رویال شیل، مکدونالد، کوکاکولا، وغیره. درحقیقت با این تحریم ها، شرکت های امریکایی و اروپایی هم متضرر میگردند.

ازاثر وضع نمودن تحریم ها بوسیلهٔ امریکا از یک جهت اقتصاد روسیه متضرر شده و صادرات انرژی این کشور کاهش می یابد واز جانب دیگر این تحریم ها برای اقتصاد کشورهای اروپایی نیز ناگوار تمام میشود.

عملیات محدود نظامی روسیه در اوکرائین، احتمال مواجه شدن اقتصاد آلمان را به بحران افزایش داده است. موسسه تحقیقاتی "اقتصاد کلان و سطح رشد"، بحران اقتصادی احتمالی در آلمان را که درماه فبروری ۲۰۲۲ میلادی ۱۶٫۱ فیصد پیش بینی نموده بودند، این رقم را در ربع دوم سال ۲۰۲۲ به ۲۳٫۹ فیصد تجدید نظر نمودند.

به نظر مسئول علمی موسسهٔ آی اِم کا، علایم بیشماری وجود دارد که از اثر عملیات نظامی روسیه در اوکرائین، قیمت انرژی بطور سرسام آور افزایش یافته که این امرباعث تورم شدید گردیده و دورنمای اقتصاد آلمان را در ماه‌های آینده تیره و مبهم نشان میدهد. برعلاوه ادامهٔ جنگ دراوکرائین، باعث مشکلاتِ جدی در ارسال و تأمین مواد خام به آلمان خواهد شد. چنانچه فعلأ، صنایع ساخت و ساز آلمان با کمبود مواداولیه همچو پیچ و مهره مواجه بوده و قیمت مواد اولیهٔ مهم مانند فولاد، قیر و آلومینیوم نیز افزایش یافته است.

ایالات متحدهٔ امریکا وکشورهای غربی ازشیوه های متعدد استفاده نموده و درتلاش اند تا روسیه را در انزوا قرار داده و اقتصاد این کشور را از پا درآورند، تا فعلأ ده ها نوع تحریم علیهٔ کشور و مردم روسیه وضع گردید، طورمثال، ایالات متحدهٔ امریکا درکنار تحریم های دیگر۱۰ نهاد مالی بزرگ روسیه را تحریم نمود. انگلستان هم ۱۰۰ نفر از اتباع، نهادها و دارایی‌های تمامی بانک‌های عمده روسیه در این کشور را هدف قرار داده و مسدود نمود، همچنین پرواز طیارات خطوط هوایی ملی روسیه "ایرفلوت" درانگلستان وکشورهای اتحادیهٔ اروپا ممنوع شده است. کشور آلمان هم پروژه خط لوله گازِ نورداستریم ـ۲ روسیه را که درآن شرکت‌های اروپایی و روسیه سرمایه‌گذاری هنگفتی نموده اند، متوقف نمود.

ازاثر وضع نمودن تحریم ها بوسیلهٔ امریکا از یک جهت اقتصاد روسیه متضرر شده و صادرات انرژی این کشور کاهش می یابد واز جانب دیگر این تحریم ها برای اقتصاد کشورهای اروپایی نیز ناگوار تمام میشود.

با وضع تحریم ها علیه روسیه، صادرات انرژی به اروپا بوسیله روسیه قطع و یا محدود میگردد که این عمل در حقیقت تنبیهً است که روسیه و کشورهای واردکننده، بخصوص آلمان به آن مواجه میگردند. این امر باعث میشود که از یک جهت ضربه بزرگ به اقتصاد روسیه وارد گردد و از جانب دیگر کشورهای اروپایی ضرر عظیمی را متحمل گردند زیرا آنها جهت تکافوی انرژی مورد نیاز شان، باید از راه های دیگراستفاده نموده و یا فروشندگان جدید جستجو نمایند.

تحریم های جدید امریکا علیه روسیه بخشی از استراتژی ایالات متحده امریکا با هدف جایگزین روسیه به عنوان وارد کننده اصلی منابع انرژی به اتحادیه اروپا است. با وضع این تحریم‌ها بی درنگ عقد قراردادهای تازه جهت خرید نفت خام و بعضی محصولات پتروشیمی‌، گاز طبیعی مایع و زغال‌سنگ از روسیه ممنوع قرارگرفت. همچنان سرمایه گذاری درعرصهٔ انرژی روسیه، توسط کمپنی ها و سرمایه‌گذاران امریکایی ممنوع اعلام گردید. درحقیقت تحریم ها علیه روسیه به خاطر دسترسی امریکا به بازار انرژی اتحادیه اروپا است. حذف روسیه ازشبکهٔ سوئیفت درواقع ضربه زدن به شرکت‌های بین‌المللی به ویژه کمپنی های آلمانی بوده که به روسیه کالا صادر یا از این کشور خرید می‌کنند.

روسیه بزرگترین تأمین‌کنندهٔ نفت و گاز اتحادیه اروپا است، دریافت جایگزین جهت تأمینِ انرژی روسیه درمدت زمان کوتاه هم کار آسان نیست. طوریکه می بینیم قیمت انرژی بعد از وضع تحریم ها افزایش سرسام آور نمود و بخاطر جلوگیری از بالارفتن بیشتر قیمت انرژی در اروپا، دولت‌ها درجستجوی راه حل و اقدامات لازم اند.

وضع تحریم ها و ممنوعیت استفادهٔ روسیه از شبکهٔ سوئیفت احتمالأ باعث ایجاد اختلال و هرج و مرج در سیستم بانکی بین‌المللی خواهد شد، کمپنی های که از روسیه خواهان قروض شان اند، بایست بخاطر اخذ آن شیوه های دیگری را جستجو نمایند. ممنوعیت استفاده از سوئیفت درطویل المدت بالای اقتصاد روسیه تأثیر سوء بجا خواهد گذاشت، ولی بانک‌های روسیه به احتمال زیاد از خدمات بانکی کشورهای که تحریم نشده اند، جهت نقل و انتقال پول استفاده خواهند نمود، طورمثال بانکهای چین که سیستم پرداخت مربوط به خودشانرا دارند.

تعدادی ازکشورهای جهان به نفت و گاز روسیه نیازمند اند، ولی با آنهم امریکا، اتحادیه اروپا و انگلستان اخیرأ محدودیت‌ها جهت واردات نفت روسیه وضع نمودند. الکساندر نواک، معاون صدراعظم روسیه درعکس العمل به تحریم‌ها بیان نمود که، ممنوعیت خرید نفت از روسیه پیامدهای مخربی در بازار جهانی نفت درقبال خواهد داشت. روسیه از توقف احتمالی صادرات گاز به کشورهای اروپایی هوشدارداده است. روسیه بعد از ایالات متحدهٔ امریکا و عربستان سعودی، سومین کشورِ تولیدکنندهٔ بزرگ نفت درجهان است.

صادرات نفت روسیه تقریبأ ۵ میلیون بیرل در روز اعلام شده که نیمی از آن به اروپا صادر می‌گردد، نیازمندی انگلستان به نفت روسیه ۸ فیصد تخمین زده شده است. کشور امریکا کمتر وابستگی به نفت روسیه دارد، درسال ۲۰۲۰ میلادی، روسیه تقریبأ ۳ فیصد تقاضای بازار نفت در ایالات متحد امریکا را تأمین نمود.

کشور روسیه درمجموع ۴۰ فیصد گاز طبیعیِ اتحادیه اروپا را تأمین مینماید، درصورت توقف صادرات گاز روسیه، آلمان و ایتالیا بیشترازسایر کشورهای اروپایی ازین ناحیه متضرر خواهند شد. ممکن اروپا، به صادرکننده گان دیگر مثلِ قطر، الجزایر و نایجریا که فعلأ هم تأمین کننده گاز هستند مراجعه نماید، ولی جهت افزایش فوری تولید نفت و گاز، موانع جدی وجود دارد. روسیه تأمین کنندهٔ ۵ فیصد گاز برای انگلستان هم است، اما امریکا گاز از روسیه وارد نمیکند.

بتاریخ ۲۱ مارچ ۲۰۲۲ وزرای خارجه کشورهای اتحادیهٔ اروپا در بروکسل درمورد تحریم های جدید علیه روسیه گردهم آمدند. از اولین جروبحث ها برمی آید که هدف اصلی ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا درقدم اول صرف تحریم نفت و زغال سنگ روسیه است. ازآنجائیکه وابستگی اتحادیه اروپا به گاز وارداتی روسیه نهایت زیاد است، وزرای خارجه، فعلا تصمیم ندارند درجریان جنگِ اوکرائین گاز صادراتی روسیه را تحریم کنند. از اختلافات شدیدِ موجود دراین جلسه، برمی آید که آنها برای تحریم نفتِ روسیه هم، هنوز آماده نیستند.

از مهم ترین تحریم های که تاحال، اتحادیه اروپا علیه دولت روسیه وضع نموده، مسدود نمودن دارایی های بانک مرکزی روسیه است. بادرنظر داشت تحریم های بی‌سابقهٔ کشورهای غربی علیه روسیه، صادرات گازِ روسیه به اروپا و پرداخت پول گاز به این کشور که ازاهمیت بسزا برخوردار است، تافعلأ ازین تحریم ها مصئون مانده اند.

بنابر اظهارات اولاف شولتز، صدراعظم آلمان، علت اینکه اتحادیهٔ اروپا از تحریمِ بخش انرژی روسیه فاصله گرفته، این است که با عملی نمودن این کار تأثیرات آن بر اروپا ویرانگر خواهد بود، زیرا به نظر آقای شولتز زندگی شهروندانِ کشورش وابستگی زیاد به گاز روسیه دارد و تأمین گاز اروپا در شرایط فعلی از راه دیگری امکان‌پذیر نیست. همچنان مدیر عامل گروه ”توتال انرژیز“، که یک کمپنی نفتی فرانسوی است، طی مصاحبهٔ با ”رادیو آر ت اِل“ بیان نمود که  از گاز روسیه نمیتوان صرف نظر نمود، زیرا با قطع نمودن آن بخشی از اقتصاد اروپا متوقف خواهد گردید.

پیامدهای جنگ، بدون تحریمِ بخش انرژی روسیه، باعث افزایش قیمت نفت برنت تا سرحد ۱۴۰ دالر در بیرل گردید که در ۱۴ سال اخیر این سطح بی‌سابقه  است.

روسیه در تأمین مواد اولیهٔ بازارهای جهانی سهم ارزنده دارد و تحریم این کشور عواقب وتأثیرات منفی و ویرانگر بر بازارهای جهانی و سطح تولیدات کشورهای صنعتی بزرگ برجا خواهد گذاشت. حذف روسیه از بازار، با درنظرداشت سهم بزرگ و ارزندهٔ آن در تأمین مواد اولیه، باعثِ کمبود و افزایش قیمت مواد اولیه دراین راستا خواهد شد. برعلاوه حذف روسیه و مبادلات آن از شبکهٔ سوئیفت و بازارهای جهانی سبب خواهد گردید تا این کشور و شرکای غیرغربی‌اش را، درجهت حذف دالر در مبادلات شان سوق دهد، روسیه از سال ۲۰۱۴ تلاش نموده تا اقتصاد خود را در برابر تحریم ها تقویت بخشد. باوجود این همه تلاش‌ها، هنوزهم تقریبأ یک‌ سوم واردات و بیشتر از نیمی ازصادرات روسیه با دالر معامله می‌گردد.

سیاست آقای بایدن درقبال اِعمال تحریم ها علیهٔ روسیه، سبب گردید تا روسیه، چین، هند، ترکیه و یک عده کشورهای دیگر که بخش اعظمِ اقتصاد جهانی را تشکیل میدهند، مجبورشوند، از دالر درمعاملات شان صرف نظرنمایند.

اعمال تحریم های مالی بر روسیه، باعث ایجادِ مشکل در سیستم تبادلات سوئیفت و احتمالِ کمرنگ‌ ساختنِ نقش دالر درمبادلات بین المللی گردیده که این امر سوئیفت روسی را برای سایرکشورها جذاب تر و بیشتر قابل پذیرش میسازد. درحقیقت این امر یک زنگ خطر برای امریکا و سایر کشورهای غربی درمورد ازبین رفتن تأثیرات تحریم های مالی علیه سایرکشورها خواهد بود.

آقای ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه بتاریخِ ۲۳ مارچ ۲۰۲۲ دریک نشست با مقامات دولتی روسیه اعلام نمود که روسیه از پذیرش پرداخت برای تامین گاز طبیعی با اسعاری همچون دالر و یورو، که خود را به خطر مواجه ساخته اند، خودداری نموده و به پرداخت توسط روبل، روی می آورد. برعلاوه وی افزود، صادرات کالا از روسیه به اتحادیهٔ اروپا و دریافت کالا با اسعار آنها پوچ و بیهوده است، پرداخت گاز روسیه به روبل صورت خواهد گرفت، زیرا تمام اسعارِ بدنام و بی اعتبار در چنین محاسباتی باید کنار گذاشته شوند. همچنان روسیه تصمیم گرفته، تا به زودترین فرصتِ ممکن تمام پرداخت ها در رابطه  به تأمین  گاز با کشور های به اصطلاح غیر دوست به روبل معامله شود. روسیه درحال حاضر بیشترین بخش گاز و نیز بخش قابل ملاحظهٔ از نفت مصرفی کشورهای اتحادیهٔ اروپا را تأمین می‌کند.

اینترفاکس با نقلِ قول ازآقای پوتین مینویسد: ما یعنی روسیه، ازین وضع عبور خواهیم نمود و اقتصاد ما باشرایط جدید سازگار خواهد شد. این وضع درنهایت سبب مستقل تر شدن ما از بقیهٔ جهان و تقویت خود مختاری و حاکمیت ما خواهدگردید.

جنگ اوکرائین تهدیدی جدی و مصیبت بار برای زنجیره جهانی تأمین مواد غذایی درسطح جهان شمرده میشود، زیرا اوکرائین و روسیه از بزرگ‌ترین صادرکننده گان غلات دنیا، بویژه گندم هستند. این جنگ امنیت غذایی جهان را به خطر مواجه نموده و بر تعداد گرسنگان می‌افزاید و  عواقب جدی درافزایش قیمت مواد غذایی در جهان خواهد داشت. روسیه در سال ۲۰۲۱ بزرگترین صادرکننده گندم درسطح جهان بوده و کشورهای ایالات متحده امریکا، کانادا، استرالیا و اوکرائین درجایگاهٔ دوم تا پنجم قرار داشتند.

برعلاه اوکرائین و روسیه بزرگترین کشورهای صادرکنندهٔ روغن آفتاب پرست نیز هستند. درسال ۲۰۲۱ اوکرائین اولین کشور صادرکننده این محصول درجهان بود و روسیه درجای دوم قرار داشت. روسیه همچنین صادرکنندهٔ عمدهٔ کود، درسراسر جهان است.

از پیش‌بینی‌های اولیه برمی آید که این جنگ، هشت تا ۱۳ میلیون نفر را درشرق میانه، آسیا و بخصوص در افریقا به گرسنگی خواهد کشانید و ادامه این وضع، افرادی را که دچار سوءتغذیه هستند، بین ۴٫۲ تا ۶٫۴ میلیون نفر در منطقه آسیا ـ اقیانوسیه افزایش خواهد داد. در آفریقا بین ۲٫۶ تا ۵٫۲ میلیون نفر و درشرق میانه زندگی نزدیک به ۹۶۰ هزار نفر ازآن متأثر خواهند شد.

دوکتور نظيفه توخی