هشتم مارچ و نقش آن دربيداری و ارتقاء سطح شعور زنان افغانستان
عبدالحسين تلاش
مارچ ۲۰۱۰
هشتم مارچ و نقش آن دربيداری و ارتقاء سطح شعور زنان افغانستان
بر آنم كه اززن سرايم سخن
شـود تا پديـدار مـقـدارزن
زن اندر زمين آيت رحمت است
كه بی شركتش زندگی زحمت است
( ( سعدی
هشتم مارچ، یكجا با ندای حق طلبانه وحركت آگاهانۀ زنان به پا خواستۀ جهان، دوش به دوش جنبش های دموكراتیك وكارگری جهانی، دربرابر بی عدالتی های سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی و تبعیضات و تعصبات جنسی و براندازی قوانین و تفكرات خبیث «مرد سالارانه» واندیشه های قرون وسطایی، ازسالهای ۱۸۴۸و۱۸۵۷ تا به امروز، راه پرخم و پیچ وفرازو نشیب های زیادی را پیموده است.
این روزخجسته با گذراندن دشواری ها، فداكاری ها، آزمایشها وجانبازی های فراوان، سرانجام ازمیان قله های پر پیچ و خم وخطرناک، كه دربسا جاها و مقطع های تاریخی، با حوادث خونینی رو به روگردیده است؛ با نیروی گسترده، باقامت افراشته و سرشاراز افتخارات، سر بیرون كرده وبه مظهرتجلی همبستگی جهانیزنان ومبارزۀ پیگیر، جانبازانه، دلیرانه وبدون وقفه و كتلوی آنان، برای نیل به تمامی حقوق انسانی شان مبدل و خاطره های جاودانه وحماسه آفرین آنان، در تاريخ آزادگی وآزادی خواهی بشريت، ثبت گردیده است.
شايستۀ گفتن است که ريشه يی شدن روز پرشکوه هشتم مارچ، برميگردد به سال 1917 ميلادی.
دراين سال، درپرتو انقلاب کبير اکتوبر درروسيه، انقلابی که درنوع خود بزرگترين حرکت توده يی استثمارشوندگان، اعم ازکارگران، دهقانان، سربازان، روشنفکران... وزنان مبارز و عدالتخواه، برضد هرنوع تبعيض، تعصب، ستم، استبداد، استعمار و استثمار، درتاريخ جوامع بشری بوده و هشتم مارچ را بمثابۀ روزهمبستگی جهانی زنان، به يک روز فراموش ناشدنی درج صفحه ای ازتاريخ نمود.
اين انقلاب اکتوبر بود که به برکت آرمانهای انسانی آن، قشر زن دريکی ازگوشه های جهان برای نخستين بار، برابری حقوق خود را با مردان درهمه عرصه های زندگی دريافت و فهميد که ازاين حقوق بدست آمده چگونه استفاده بدارد.
زنان جهان و درگام نخست زنان مبارز کشورهای سرمايه داری با گرفتن الهام ازدرسها و دستاوردهای انقلاب اکتوبر، برای حصول حقوق مشروع و انسانی خويش، بمبارزۀ جدی و انقلابی پرداختند؛ حرکت سازمان يافته زنان آگاه و کارگران انقلابی ازطريق سازمانهای سياسی و اجتماعی شان، بويژه دراروپا با قبول قربانی های بی شمار، دستاورد های ماندگار را نصيب گرديدند.
روزجهانیزن، با وجود این همه گذشته های غرورآفرینش كه با بدست آوردن حقوق وآزادی های معین مدنی، سیاسی و اقتصادی زنان همراه بوده است، باید اذعان نمود كه جنبش ها وسازمان های رهایی بخش ملی، منطقوی وجهانی زنان وهمینطور، نهادهای بین المللی وسازمان های اجتماعیِ مدافع حقوق زنان ؛ احزاب وجنبشهای انقلابی، دموكراتیك و ترقیخواه كشورهای مختلف، بویژه كشورعقب نگه داشته شدۀ مان افغانستان، برای نیل به تمامی حقوق و آزادی های دموكراتیك وانسانیزنان ویا بعبارهء دیگربرای آزادی كامل زن، راه درازی را در پیش دارند؛ چونكه برعلاوه« ... خشونت علیه زنان درجهان بگونۀ گسترده وجود دارد. زنان هـمچنان با تبعیض ونابرابری درحقوق و درزندگی روزمرۀ خود درسراسرجهان روبه رو هستند... »؛ هنوزاستثماروحشیانه وتحمیل بیعدالتی های اقتصادی ، اجتماعی وسیاسی بر زندگی آنان، چون كابوس مرگ بار، سایه افگنده است.
قابل ذكر است كه برگزاری ویاد بود شایسته وبا شكوه از این روز( كه دارای مضمون وماهیت مؤثر تبلیغاتی وروشنگرانه باشد)، بویژه در کشورهای مانند افغانستان، که درآن برخلاف باورهای انسانی، بینش وتفكرضد بشری وافکارواندیشه های زن ستیزانه وبربنیان خرافات، تبعیض وتعصب جاهلانۀ جنسی؛ ستم طبقاتی وسایر نابرابرهای انسانی استوار گردیده است، نيازوضرورت بسیارجدی ومبرم است.
دراین جا لازم است تا با سرفرازی یاد آوری نمود كه آغاز مبارزۀ روشنگرانه، كتلوی وآگاهانۀ زنان؛ پیشینۀ تجلیل با شكوه و بزرگ داشت واستقبال شایسته ازروزتاریخــی هشــتـم مارچ دركشورما، با نام ماندگـاروچـهرۀ برجسته شجاع و ترقی خواه میهن ویكی ازپیش كسوتانِ نهضت چپ و دموكراتیك زنان كشور، رفیقِ مبارزداكـتـراناهیتا راتب زاد؛ بانام حزب دموكراتیك خلق افغانستان وبانام وكارنامه های غرورآفرین سایرمادران وخوهران ترقی خواه ومبارزوطن، گره خورده است.
اگرامروزسطح آگاهی فـكری، سیاسی ماندگار وپيوند وسازمانـيزنان كشورمان به درجـۀ معینی ارتقاء يافته است، با افتخارسازمان دموكراتیك زنانافغانستان را، می تـوان یكی ازمنابع فوق العاده مؤثروتعیین كننده دراین زمینه دانست و خاطرنشان نمود كه غنای بزرگ تجربـی وتاريخي ای كه اكنون در كشورمان به ارث مانده، نتیجۀ ويژگي‌های مبارزۀ متشكلانه و فعاليت هاي روشنگرانۀ اعضای فداكار سازمان دموکرتيک زنان افغانستان بوده است.
سازمان دموكراتیكزنان افغانستان، علی رغم تعصبات وقیودات شدید قرون وسطایی دركشور، بادرك این اصول زرین كه «درجۀ آزادئ زنان مقیاس طبیعی آزادی عمومی است» وكذا نقش انكارناپذیرزنان در دگرگونی وتكامل جامعه، توانست تا درآن برهۀ تاریخی، با حضورفعال وافتخارآفرین اش ازطریق حركت سازمان یافته، هدفمندانه وروشنگرانۀ اجتماعی، فعالیت های چشمگیرسیاسی و مبارزات جسورانۀ پارلـمانی، نقش ارزنده وخیلی هااثرگذاررا درجامعه ایفا نماید؛ واینك نتیجه منطقی آن، میراث با شكوهی است كه برای نسل امروز و فردای قشرزن دركشورعزیزمان، بجا مانده است.
یاد همه زنان با شهامت وطن گرامی باد، كه با وصف تهدیدها، اتهام ها، تخویف ها، توهین ها، تكفیرات، تعجیزات، تحقیرات و ترورهای همرزمان شان، شجاعانه و بی هراس، برای عدالت، آزادی وبرابری واقعی زن، این قشرمحكوم و مظلوم جامعه مبارزه، جان بازی و فدا كاری نموده و بسا كه عدۀ بیشماری از آنها دراین راه مقدس ،جانهای شیرین خود را از دست داده اند!
همينگونه، یاد آن سربازان و سربدارانی گرامی باد، كه یكجا با زنان مبارز وطن مان، برای برقراری نظام حقوقی وانسانی، كه درآن سایۀ ظلمت ، وحشتناكِ ونابرابری زنان با مردان و هیبتِ تفكر وعمل غیرانسانی وعقبگرایانۀ «زن ستیزی»، وجود نداشته باشد، مبارزۀ ايثارگرانه مشترك نموده اند، و درین راه جان باختند!
با این مقدمه، شوربختانه باید گفت كه هشتم مارچ امسال نیز مانند سالهای قبل(كه كشوردرسیطرۀ اوباشانِ «زن ستیز» وتاریكی پرستان عقبگرا قرار دارد)، درشرایطی برگزار میگردد كه زنان ميهن ما زیرسایۀ اندیشه های ستمگرانۀ سنتئ،استبداد روحی و جسمی تحت چترنظام تریاك سالاری، مافیا سالاری، تفنگ سالاری و مرد سالاری مطلق، جفا و رنج استخوانسوز میكشند.
ازآن جايی كه امروزدرمیهن ما ملیونها تن ازمرادان كه بخشی ازنیروی آمادۀ كاررا دركشورتشكیل می دهند، درصف كاریابان درجستجوی كار، سرگردان بوده وفاجعۀ فقر خانمانسوز دامنگیرخود و خانواده های رنج كشیدۀ آنهاگردیده است؛ آنان ازدرد بیكاری رنج برده و درچنبرۀ فقروفلاكت، بیماری وگرسنگی و مرگ و مــیـرگرفتاراند؛ ازنبود حد اقل شرایط دسترسی به وسايل وامكانات زندگی درد میكشند.
طبق آمارتخمینی ملل متحد، بیش از (۴۵) چهل وپنج فیصد جمیعت... ازباشندگان کشور زیرخط فقر زندگی می کنند.
سازمان ملل متحد هفده هم اکتبررا روزجهانی مبارزه با فقر نامگذاری کرده است. نهادهای مختلف هرساله برنامه هایی رابرای محو فقردرسراسرجهان به اجرا می گذارند... ».
اما درافغانستان كه گفته می شود « از نگاه رشد خود، درجدول توسعه انسانی از آخردومین کشوری جهان به حساب می رود، دولت این کشوربا وجود حمایت جامعه جهانی نتوانسته کاری چشمگیری برای کاهش فقر انجام دهد...».
درارتباط با این مشكل فلاكتبار مردم افغانستان، شبكۀ جهانى انكشافى سازمان ملل متحد، درگزارشی می نویسد كه درافغانستان «... ۶۵ فیصد خانواربه کمبود موادغذایی مواجه اند... وتقریباً ۴۰ فیصد کودکان کمتراز۳ سال به صورت متوسط یا شدید کم وزن اند. بیشتر از۵۰ فیصد اطفال در این سن یا به صورت متوسط یا به صورت شدید رشد کمترازمعمول دارند... ودربرخی ولایات، چون غور، هرات، لغمان، خوست وارزگان ۸۰ تا ۹۰ فیصد خانواده ها تنوع غذایی بسیارناقصی دارند. بعضی از این ولایات... تعدادی زیادی ازخانواده ها بصورت مضاعف... با کمبود غذایی روبرومی باشد.
همین گونه گزارش درد ناك« كمیسیون مستقل حقوق بشر»، توضیح می دهد كه هزاران طفل درجاده ها، كوچه ها وپس كوچه ها ازروی اجباراقتصادی وفقر، برای بدست آوردن پوشاك وخوراك بخورونمیر، به دست فروشی وكارهای شاقه وفوق العاده طاقت فرسا می پردازند؛
«... ۵۰٪ کودکان يا ۶ میليون از يک جمعيت ۱۲میليونی آن، نميتوانند به مکتب بروند... ودرمعرض خطراعتياد به مواد مخدر، تجاوز جنسي، ازدواجهاي پايين ترازسن قانوني، قاچاق وخدمت براي گروههاي مسلح اند... قرارمی گیرند.»
درهمین ارتباط، صندوق حمایه ازکودکان سازمان ملل مشكلات و دردهای كشندۀ اجتماعی ومعیشتی اطفال را بطورفشرده برشمرده است كه چند مورد آن را درذیل (با تلخیص وپیرایش) بیان می كنیم:
- اطفال افغانستان درحالت جنگ به انواع مریضی های روحی و جسمی دچارگردیده اند؛اکثریت آنها با اجرای کارهای شاقه، نان آور فامیل شان هستند؛ بعضی از کودکان از طرف دهشت افگنان(با شستشوی مغزی)درعملیات انتحاری استفاده میشوند.
... درهردو دقیقه یك طفل دراثرسوء تغذی می میرند... واین وضعیت غم انگیزهرروزبدترشده میرود...»
- اکثریت اطفال درشهرها و دهات افغانستان به آب صحی دسترسی ندارند؛ وبسیاری آنان حتا درپایتخت درقسمت های کارته پروان، مقابل دانشگاه تعلیم وتربیه وغیره درزیرخیمه ها... زیست دارند...
اکثراطفال درنقاط مختلف کشوربه موادغذایی کافی دسترسی ندارند... بسیاری آنان ماه ها یک جوره لباس می پوشند وتوان اقتصادی ندارند تا آنرا تبدیل وشستشوکنند.
دراکثریت نقاط کشوردروازه های مکاتب به روی اطفال بسته میباشد.اطفال یتیم وبی سرپرست اکثراً موردخشونت قرارمیگیرند. . . به کلینیک ها وشفاخانه ها دسترسی ندارند واکثراً به اثراسهال وسینه ــ بغل تلف میشوند ؛ نا گفته روشن است كه این همه درد و رنج وغم امراض روحی وجسمی اطفال، سبب درد جانگدازمادران آنها گردیده وبه یكی ازعوامل مرگ «علاج ناپذیر» تدریجی روحی وفزیكی آنان مبدل گردیده ومیگردد؛ چنانچه افغانستان«... بالاترین مرگ و میرمادران را درسرا سرجهان دارد...!»؛ بيماری علاج پذیر، به نسبت نبود دولت مستقل ملی، مردم دوست، عدالت خواه ودادگر، علاج ناپذیرشده است.
تكان دهنده است كه مجامع بین المللی بعد سروی دقیق، تثبیت كرده اند كه در كشورعقب نگهداشته شدۀ ما«... رقم مرگ ومیرمادران درهنگام وضع حمل بیست و پنج ۲۵ برابر كسانی است كه درهرسال درنتیجۀ خشونت ها دران كشته میشود، یعنی دست كم بیست و چهارهزارمادردرسال...»
به اساس گزارش نهاد های بین المللی، زنان زیادی زیرسایۀ « پربركت(!)» دموكراسی وارداتی اشغالگران، در كشورما «... توسط سربازان اشغـالگر وجنگ جویان داخـلی مورد تجـاوز قـرار گرفته اند... و ...نهاد های امنیتی كشور( نیز به نوبۀ خود) بی مهابا به نقض حقوق بشرمبادرت میورزند...؛ ازدواج های اجباری و قبل از وقت، تجاوزهای جنسی، آزارواذیت، بد رفتاری وضرب وشتم، نوع دیگری ازستم های مردسالاری وخشونت های گسترده وتبعیض آمیزدیگریست كه اكنون دركشورما، به امرعادی مبدل گردیده است...! »
همین چند روز قبل تلویزیون جهانی آریانا (۰۱/ مارچ / ۲۰۱۰)،افشاء نمود كه امام مسجدی در ولایت دایكندی، به دختری تجاوز وآن مظلومه باردار شده است؛ درعین حال دختردیگری را بدون اطلاع خانوادۀ وی، درعقد نكاح خود درآورده است.
خبرافزود كه دختر باردار شده ( شاید هم هردو) ازجملهء شاگردان این ملاامام بوده كه به آنان درس « تقوا و فضیلت» داده وازاموردینی آنان را مطلع(!) میساخته است!
فعالین زنان نیزازچنین ماجراهای تلخ وغم انگیزبدورنمانده اند. آنان بارها بطور مستمرو بیش ازپیش موردحمله، اهانت، تحقیر، ضرب وشتم حتابطوروحشیانه هدف رگبارقرارگرفته وفرش زمین گردیده اند،كه می توان ازكشتاربیرحمانهء ملالي كاكر رئيس پليسزنان شهر قندهار، صفیه جان مديرعمومی وزارت امورزنان افغانستان درولايت قندهار، ستاره اچکزی، عضوشورای ولایتی قندهار... بدست تروریستان جاهل، متعصب وجنگلی ومزدوران چركین دل وگماشتگان آی اس آی پاكستان، نام برد.
به گفتهء مسـؤولان وزارت زنان افغانستان (دست كم) شصت درصد از ازدواجها در كشور، اجباری است و(اقلاً۵۷) پنجاه وهفت درصد دختران مجبورمیشوند تا درسنین زیرشانزده سال ازدواج كنند... وحشتناك است كه دراین گزارش ازادواج اجباری«...كودكان پنج و شش ساله...» یاد آوری شده است.
درسرزمین ما، طی نه سال كه ازحضوراشغالگران آمپریالیستی و«ایجاد دموكراسی(!) آمریكایی» می گذرد، اكثریت زنان و دختران میهن بیش از پیش دربند زندان اپارتاید جنسی قرارداشته وبیدادگری ها وستم های فراوان مانند «قتلهای ناموسی»، "بدل" دادن ها، خشونتهای خانوادگی ... بمثابه عوامل بروزامراض روانی، خودكشی ها و خود سوزی ها ... فراراز منزل، قتل، قاچاق، گرايش واجباربه اعتياد وحتا تن فروشی... بگونهء ناهنجاری برزندگی زنان بی نوای میهن ماسایه افگنده است؛ وبدبختانه باید گفت كه «این كشوراز معدود كشورهای جهان است كه میزان خود كشی دران نسبت به مردان بالا تراست»؛ سقط جنین ومرگ ومیر زنان حامله و فرزندان شان هرسال نسبت به سال قبل، قوس صعودی را می پيمايد.
شوربختانه كه تاكنون هیچ نیرو ومرجع عدالت خواه ومدافع واقعی حقوق، حیثیت، شرافت، عزت وعصمت چنین زنان مظلوم درمحدودۀ «دولت جمهوری اسلامی افغانستان» سر بلند ننموده است تا با حضورفزیكی، فعال وكارسازشان، صدای داد خواهانۀ این مظلومین بی دفاع را به رسانه ها ی بااعتبار ومراجع عدلی وقضايی داخلی ویا بین المللی رسانیده وتا فرجام تعقیب نموده باشند! جادارد تابا حیرت وحسرت گفته شود:
واه! واه! به این نام طویل: « دولت جمهوری اسلامی افغانستان» كه چون دام تزویر، برای فریب مردم مسلمان، فقیر، مظلوم، بی نوا وبی دفاع كشور،گسترده شده است!
بازهم مایۀ خفت ورسوایی بیشتر تك تك جباران، ستمگران، زورمندان ودولتمردان قانون شكن و افراد، حلقات وگروه های زن ستیز كشوراست كه« دیدبان حقوق بشرمی گوید: «دولت افغانستان درمراقبت از زنان دربرابرخشونت ازجمله تجاوز، قتل، وتبعیض ناکام مانده است... »؛ این سازمان هشدارداده که
« وضعیت زنان افغان درحال وخیم شدن است...»
طبق گزارش خبرنگاربی بی سی، دیدبان حقوق بشرمی گوید:«... دستاوردهای هشت ساله زنان و دختران افغان درمعرض تهدید جدی است ووضعیت زنان درافغانستان رو به وخامت است... كه عمدتا ازسوی گروه ها وبخش های بنیادگرای حاضردردولت، افزایش ناآرامی ها، و تاثیراحتمال آشتی دولت با طالبان نشأت می گیرد...»
آن شاخ كه سر بركشد ومیوه نیارد
فرجام به جزسوختنش نیست سزاوار
دیگرروشن است كه وضعیت ناگوارزنان وبویژه آنان كه یتیم دار، بی سرپرست، فقرزده ومصاب به امراض روحی وجسمی اند، تا چه حد دردناك، وخیم، تراژیك وفاجعه آفرین است!
همه آنچه كه گفته شد، بیانگرآنست كه «دولت جمهوری اسلامی افغانستان(!)» مطابق به سرشت زن ستیزانه اش٫ یكجا باسایرخفشان تاریكی پرست وطن ودریك سازش نامقدس با «جامعهء جهانی(!)»( یعنی اشغالگران ناتو)، نه تنها در زمینۀ حمایت، تٱمین و دفاع ازحقوق مدنی وانسانی زنان ازجمله درمقابل ازدواج های اجباری و بیعدالتی ها، تجاوزات جنسی، تحقیر زن بمثابه « جنس دوم»، نقض صریح اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، بویژه مواد دوم، سوم، پنجم وهفتم آن كه برابری حقوق زن و مرد را (كه هردوانسان اند واشرف مخلوقات)، صراحت وازان حمایه نموده است، كاری انجام نداده اند؛ بلكه خود با نقض صریح «قانون اساسی» مورد ستایش خود، بویژه مواد سمبولیك (۷) و (۲۲) بیست و دوی آن، نقش بازدارنده را در راستای حقوق زن داشته اند.
وضعیت زنان درعرصۀ كاردر دوایردولتی ونقض حقوق آنان بوسیلۀ حكومتی ها وآنانی كه درسایۀ تفنگسالاران ودیوان سالاران ودین سالاران زندگی وحركت میكنند، نیزتراژیك است:
مقالات مرتبط
اول تر ازهمه، روز هشتم مارچ، جشن همبستگی زنان مبارز و آزاديخواه جهان را به مادران وخواهران ميهن عزيز... ادامه
باور کامل دارم، که اين احساس حق طلبی ـ آزادی خواهی و انسان سالاری ضد افکار زن ستيزی هریک شان، نی تنه... ادامه
من از سر زمینی می آیم که: زمانی مهد علم و هنر، منبع دانش و فرهنگ، مرجع قدرت و اقتدار بود. ادامه
همه ساله در ۸ مارچ از روز همبستگی بین المللی زنان جهت قدردانی دستاوردهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اق... ادامه
در دوره سلطنت امیر حبیب‌الله، با مداخله مستقیم خانواده زنده نام طرزی، دیدگاه‌های جدیدی درمورد نقش زن... ادامه
هشتم مارچ حاصل مبارزات وفداکاری میلیونها زن جهان است. زنان ازهمان آغازهستی باچالشها، دردها، ظلم ها و... ادامه
از سرکوب خونين تظاهرات مسالمت آميز وحق طلبانه زنان درشهر کابل و اسُتان های هرات؛ بلخ؛ جوزجان؛ فارياب... ادامه
د میلادي جنتري د مارچ د مياشتې په اتمه نېټه چې معمولاً د لمریزې هجري جنترۍ د حوت د میاشتې له اتلسمې... ادامه
امروز هشتم مارچ روز گرامیداشت از روز جهانی زن است. شورای رهبرى انجمن حقوقدانان افغان دراروپا بدی... ادامه
طوری که به همگان مبرهم است؛ جنبش بین المللی زنان یک بخش مهم مبارزه ی جهانی برضد جنگ و جنگ افروزی و ت... ادامه
هشتم مارچ روز همبستگی بين المللی زنان، روز يادبود خاطره ی قربانيان راه پيمايی مسالمت آميز زنان کارگر... ادامه
«چه روحيه درست، قوی و تيزبينی طبيعت به زن داده است. اين روحيه به درد اجتماع ادامه