سازمان ملل، هیچ دلیل برای جشن گرفتن ۷۵ سالگی خویش ندارد!

 دیروز دوشنبه ۲۱ ماه دسامبر مصادف به ۷۵ سالروز تاسیس ساز مان ملل متحد بود. سازمان مذکور مانند همیشه، در شرایطی که بشریت و مادر زمین دریک جنگ تجاوزگرانه امپر یالیستی، برای سلطه شان در جهان، وغارت منابع طبعی برای بدست آوردن هر چه بیشتر سود، می سوزد و بشریت بیش ازهر زمان دیگر در معرض شعله ور شدن جنگ هستوی قراردارد و در طرف دیگر شگاف طبقاتی ونا برابری اجتماعی وحشتناک سرجهان، وازجمله کشورهای اول جهان، منجمله آیالات متحده امریکا را فرا گرفته، با انتشار بیانیه " انتقادی " که لفاظی فریبنده بیش نبود، از طریق انتر نیت، تجلیل بعمل آورد.

 چهره دنیای که ما در آن زنده گی داریم، بر خلاف اهداف بنیان گذاران سازمان ملل متحد که بعد از " لیگ ملل " ۷۵ سال قبل تاسیس گرید، می باشد.

این سازمان، از دهه ۹۰ بدینسو، بصورت کامل در تحت سیطره کشورهای امپر یالیستی قرار گرفته و بمثابه اهرم، برای مشروعیت بخشیدن تجاوزات، از جمله کشور ما افغانستان مورد استفاده قرار گرفته است.

شورای امنیت، اعضای دایمی و موقت سازمان و دیگر کمیته های آن بصورت غاصبانه در تسلط کشورهای بزرگ امپر یالیستی وسر مایه داری قرار دارد، که همیشه در زد وبند معاملات سیطره جویانه از آن استفاده  نموده وبصورت خود کامه در تحت فشار قدرت های بزرگ انتصاب می شود.

درست است که سازمان ملل مقدار" کمک های بشر دوستانه" که عمدتا کشورهای امپریالیستی برای تو جیه جنایات وغارتگری های شان به اصطلاح کمک مینماید، در گوشه وکنار جهان توضیع میشود، مگر از طرف دیگر با راه اندازی جنگ ها وتجا وزات غارتگرانه ملیون ها انسانها را بصورت دسته جمعی قتل عام نموده، و ده ها ملیون انسان را از کشورهای شان آواره نموده اند.

 بر مبنای گزارش اخیر " دانشگاه براون - امریکا" پیرامون " هزینه جنگ "، از زمان که امپر یالیسم جمعی به رهبری امریکا به بهانه " جنگ برعلیه تروریسم "، که هدف آن سلطه کامل امریکا بر جهان آست، بیش از ۳۷ ملیون انسان در سراسر جهان آواره گردیده، و ملیونها تن دیگر بقتل رسیده اند. در گزارش تذکر رفته که این توحش، از سالهای ۱۹۰۰ در جهان کم نظير بوده است. سعی مینماییم که بعداً در مورد یاد داشتی را تهیه نماییم.

  از سالهای ۲۰۰۲ تا اکنون نماینده گی سازمان ملل در افغانستان، در جنب نیروهای اشغالگر نماینده گی داشته، قتل عام صد ها هزارتن افغان وآواره شدن ملیونها تن دیگر وسوختن صد ها تن دیگر را در اُردوگاه های " ارو پای متمدن " در جزیره لبوس - یو نان را، نظاره مینماید.

کلام پایانی : ما بمثابه جزء از جمعیت، شهروندی جهان در این تجلیل قطعاً شر کت نداریم، ساز مان ملل کنونی اهرم امپر یالیستی، کشورهای بزرگ سرمایه داری، برخلاف منشور بنیان گذاران اصلی، همکاری وتعاون، صلح وهمزیستی مسالمت آمیز در جهان است.

رحمت وعارفه ایماق.

اول میزان / مهر /  تله 1399