اکا دمیسین دستگیر پنجشیری

خاریکه بروید به کناردیوار

باریشۀ سست وشاخه های بسیار

پیوسته به دیوار کهن تکیه کند

دل را به گیاهان طفیلی مسپار

" فروغ هستی "

افغانستان به بیطرفی دایمی وغیر نظامی شدن

نيازمبرم دارد؛ نی به پیمانها و پایگاههای نظامی تجاوزکار

       محافل رهبری کنندهء انگلیس و قصرسفید ،  یکبار در ربع اخر  سده ء بیست تنظیمهای بنیاد گرای طالبان القاعده، تیرورزم بین المللی،  مافیای مواد مخدر و" شهادت طلبان !"عربی عجمی پاکستانی و افریقایی را به افغانستان صادر کرد ند و کشور درحال رشد ومستعد به تکامل ما را به میدان جنگ و بستر خونین  کشمکشهای تنظیمها ی بنیادگرا وطالبان ظلمت وبه چندین اقلیم ملی - مذهبی ، دینی وقومی وزبانی  مخالف ومختلف  مبدل کردند.

    اینک بار دیگردر آغاز سدهء بیست ویک، گره کوری  بردهها گره سر درگم اجتماعی ـ سیاسی ـ اقتصادی ـ ملی وبین المللی جامعه ء زخمی  بیمار و نیمه جان ما میزنند وطرح  تحکیم پایگاههای نظامی خود را در" قلب آسیا" به پیش میکشند .

این طرح نخست توسط  سناتوران ونماینده گان برجسته ء سلاطین نفت و صنایع  جنگ افزارها ی جهان مطرح گردید واکنون این طرح به شعار مبرم روز امریکاییان افغان تبار تبدیل گردیده ا ست و به مقیاس ملی و بین المللی دراینجا و آنجا  بمثابه یک ضرورت ملی واجتماعی از این طرح با آب وتاب ویژه ای دفاع میشود.                  

     ولی مردم رنجکشیدهء ما درپشت این شعارهای به ظاهر خوشایند  بوی دود ، شعله های آتش وحشی ، کاروانهای جنگ افزارها، بازار های پر رونق فروش وخرید مهمات جنگی و طنابهای اسارت خلق  وطن خودرا با چشمان بازمی  بینند وصداهای مرگبارجنگ خونریزی " تخته خیز"  و حضور ونفوذ جا معه جهانی را از طریق رسانه های گروهی و روزنامه ها ی یک سر و ملیونها زبان انترنتی می شنوند و می خوانند .

       مردم رنجدیده ء میهن ما بانگرانی پیشبینی میکنند که با تحکیم  پایگاههای نظامی سرزمین سوخته ونیمه جان ما بازهم  به میدان زور آزماییهای جنگی و تخته های خیزخطرناکی مبدل وعمر حضور ونفوذ نظامی وسیاسی سلاطین نفت وگاز درکشورما  دراز تر خواهد شد.  احتمال  خیزهای بلند  دیگری  به آنسوی مرز آمو وبه میدانهای غنی نفت وگاز" بحیره خزر" افزایش خواهد یافت و در نتیجه این پیشرویها،   رهبران سنتی آسیای میانه نیز مانند گرجستان با تحولات وچرخشهای تند مخملین نارنجی و " ابریشمین" و با سناریوی از قبل تنظیم شده ء دیگری گوشه نشین، بی نقش و یا  با تارهای  نفیس ابریشم بسته  خواهند  شد .

    نماینده گان آگاه مردم میهن در روشنی تجارب تلخ و آزمون شده ء یکربع قرن گذشته، به حق مشوش اند و با نگرانی به فضای  ناروشن  فردای جامعه  بلاکش خود ابراز نظر میکنند که:

     روسیه ء شوروی  ووارث با استحقاق آن " روسیه ء فدراتیو" هنگامی که  قادر به مهار کردن تحولات  دمو کرا  تیک مخملین و نارنجی طرا ز دمو کراسیهای غربی ،  درگرجستان شده نتوانست، از کلوخ  دولت جمهوری اسلامی افغانستان نیز به هیچصور ت آتشی بر نمی خیزد؛ ولی مردم مردم است ، مردم افغانستان منافع دیگری دارند؛ همه به تفاوت نظر وعمل، تفاوت گفتار و کردار رهبران دولت  اسلامی با ور خود را باخته اند ؛ این دولت پشت وروی ندارد ؛ بین دوستان و دشمنا ن، میان پاسداران زنده گی وآ دمکشان،   میان دهقانان باغبان ،   تولید کننده گان گندم و انگور ، زعفران و تولید کننده گان چرس و تریا ک و بین القاعده طالبان و نیرو های طرفدارآزادی ، دموکراسی، ترقی و مقاومت عادلانه ء ملی ـ دموکراتیک و میهنی علامت تساوی میگذارد. بنابرین این دولت دوست و دشمن ستراتیژیک و سیاسی دایمی ندارد ؛ تکیه گاه آن برچۀ خارجی است ؛ برچه ء میرثخوارا ن بریتانیا ی کبیر و شرکای نفت عربستان به هیچوجه جای پاسداران و سر بازان  با شهامت وطن وفرزندان مردم را پر کرده نه میتواند ؛ روز تاروز برچهء دشمن  کند وبی برش میشود .                    دلیل این بی برشی و کندی این برچه ها وجامعه جهانی روشن تر از آفتاب است ؛ یکبار طالبان و بنیادگرایان حزب اسلامی ، بخش جدایی ناپذیر ترورزم  بین المللی قلمداد شد ند ؛

   سالی نگذشت که اين نیروهای واپسگرا تندرو و تشنه گان خون زن ومرد و کودک وطن با یک چرخش تند و" تحول کیفی! " ، به طالبان سپید وخاکستری ومسلمانان بی گناه  مبدل گردیدند .

   در اداره های محلی و دولت مرکزی  مقامات مهم و  پردر آمدی را به  اشاره ء ابروی اقای خلیلزاد بدست آوردند.

     سپس حضرت صبغت الله مجددی یکی از پیشوایان  طریقه نقشبندیه  رییس کمسییون  "مستقل تحکیم صلح "  وشیخ الحدیث  شینواری رییس قو هء قضاییه طالبان بازهم گامهای دیگری به مساعدت  پولی انگلیس  بلند کردند و ملاعمر وحکمتیار را برای اشتراک در دولت فرا خواندند.   

     فردا یا  پس فردا  بدون ترس از اشتباه  نوبت سازش با ابن لادن    و دیگر رهبران برجسته ء و ها بیت و  ترورزم  بین المللی نیز

 فرا خواهد رسید. 

         از ین کجروشیهای آشکار یک نتیجه منطقی بدست می آید  که سناریوی 11سپتمبر، ترورفرمانده مسعود، کنفرانس" بن "  لویه جرگه ها ی طراز قرون وسطایی ، صحنه سازیهای انتخاباتی برای ریاست جمهوری وشورای ملی  وآزادیهای  بی پشتوانه  مردمی  یک هدف ستراتیژیک داشته است ودارد تا نخست آخرین پا یگاههای جنبش ملی دموکراتیک  ومردمی کشور  درهم شکسته و جاروب شود و آنگا ه چاووشان( طلایه داران وپیشقراولان)  سلاطین نفت از افغانستان به حیث تخته ء خیزی  بسوی  ثروتها و بازار کشورهای  نو استقلال آسیای میانه، بوِیژه بسوی میدانهای گاز ونفت سرشار بحیره خزر(1) گامهای نوینی بلند نمایند.

    به تلخی باید یاد کرد که مردم افغانستان دوبار سپر نیم قاره ء هند و  روسیه تزاری وروسیه شوروی شده اند؛ باری در دهه ء آخر قرن 19 و بار دیگردر ربع آخر سدهء بیست؛ ولی با هزاران دریغ باید گفت که  د رهر دوبار آزادی وحاکمیت ملی وتمامیت ارضی خودرا  درنتیجۀ معاملات پشت وپرده از دست داده و بهترین فرزندان و قهرمانان وطن قربانی تهاجمهای قشون  رنجبران و گنجبران جهان ویا مجبور به ترک ده ودیار شد ه اند . با صراحت میتوان پیشبینی کرد که  تکرار آگاهانه اینگونه قردادها ومعاملات سیاسی پشت پرده ، اشتبا ه تاریخی جبران

 ناپذیر دیگری است که به خلق وطن تحویل داده میشود؛ نفوذ وحضور بیگانه ، خصال آزادی دوستی و آزاده گی مردم بیگانه ستیزمیهن ما را  زایل میکند و دولتهارا  به افزار بی شعور منافع انجوها و انحصارات امپریالستی مبدل میسازد؛ پروسه ء رشد مستقل ملی را کند میکند؛ حق حاکمیت ملی استقلا ل ملی نقب گذاری میشود و ثروتهای وگنجهای نهان مردم ما طی چندین دهه  به غارت میرود .

     خلاصه مردم  چین قدیم مثلی داشته اند که : " گذشته را بدانید تا آینده را بدانید ؛ ما  نیز به گذشته ء دور نه میرویم فقط از سالها ی 1365-1371 خورشیدی به ایجاز کامل یادی میکنیم :

     دران سالها جامعه ء پرتب وتاب ما  باهمه تضادهای سردرگم و نیروهای محرکه ء ان وارد یکی از تند پیچهای  نوین تاریخ گردید؛

  سیاست مصالحهء ملی مطرح شد؛ همه نیروهای اجتماعی وسیاسی ونظامی کشور در معرض یک آزمون تاریخی قرارگرفت؛ لویه جرگه دایرو قانون اساسی وضع وتصویب شد؛ قانون انتخابات، قانون احزاب سیاسی ، قانون مطبوعات و دیگر اسناد تقنینی بسود دموکراسی و مردمسالاری نافذ گردید؛  زمینه ء اشتراک آگاهانه  وسازمان یافته ء صفوف فعالان سیاسی، کارمندان دولت، کارگران  و متحدین حزب حاکم  درحیات سیاسی  مساعدشد. این تحولات صرفه جویانه تراز اداره ء دولت اسلامی مختلط ساخت پاکستان، بریتانیا و امریکا و دهها بار بیشتر دارای کفایت کاردانی، با انضباط  وحساب وکتاب  شفاف و دارای فعالان سیاسی لشکری وکشوری شایسته تر از امروزبود. 

     گذشته  ازین اصلاحات روبنایی ، صحنه سازیهای انتخاباتی برای شورای ملی آغاز وانجام گردید؛ ازدرون صندوقهای انتخاباتی  به گونه مصر و افغانستان  امروز رهبران حزب حاکم  ومتحدین قابل اعتماد  آنا ن و اعضای جبهه پدر وطن سر بلند کرد؛ نخستین اجلاس شورای ملی پس از پانزده سال وقفه گشایش یافت ؛ نخستین صدراعظم غیر حزبی در دوران حاکمیت ح .د خ. .ا مامور تشکیل حکومت شد؛ اولین کنفرانس تجارملی گشایش یافت؛ سرمایه داران متوسط ملی، بویژه در دوران به کارگیری سیاست مصالحه ء  ملی (1986 -  1992) از تسهیلات وتضمینات حقوقی وقانونی فراوانی برخوردار شدند ؛ دهها ملیارد افغانی  در بیش از هفت صد شرکت تجارتی جدید تراکم وتمرکز یافت؛ از 64 ماده قوانین بسود رشد آزاد مناسبات سرمایه داری عقب نشینی آشکار صورت گرفت؛ صاحبان عالیترین امتیازات اقتصادی و اجتماعی  دوران سلطنت مستقیما یا توسط نماینده گان قانونی خویش صاحبان جایدا دهای ازدست رفته و مصادره شدهء خود شدند و ازحق اشتراک درشورای اقتصادی برخوردار گردیدند.                

      رهبر حزب وطن خلاف ارادهء اکثریت رهبران و کادرهای حزبی ودولتی چهار اسپه بسوی مرکز تجارت جهانی وروم ، بدون خسته گی وعقب نگری منزل میزد؛ ولی محافظه کاران کهنه ونو بریتانیای کبیر  وقصر سفید زندانی تخیلات ذهنیگرانه ء دوران جنگ سرد خود بودند  وتصمیم  آگنده از تعصب گرفته بودند که افغانستان و نظم دمو کراتیک آنرا بهر قیمتی ، بسود سیطره ء کامل ادارهء نظامی  پاکستان، وهابیان سعودی وسلاطین نفت و شوربختانه با  قربانی صدها هزار مردم بی گناه  و ویرانی کامل  افغانستان نخست مسخ و آنگا ه با صدور طالبان ظلمت، پاکسازی وراه امریکاییان افغان تبار را برای پیشرویهای بعدی بسوی آسیای میانه روشن وهموار کنند .

    " مردم را به مرگ بگیرند  تا به تب  راضی شوند "  بهر حال   دکتر نجیب الله در جاده ء یکطرفه با همه  خوشباوری و خوشبینی تاریخی  مناسبات خودرا با گذشته گسسته میرفت؛ دوستان، رفیقان و همکاران قدیم  خودرا به امید جلب حمایت محافظه کاران بریتانیا و بابای ملت  و"خسر  خیل " خود، زیر چرخهای تانک ،اوره گان و توپ های دور منزل خورد وخمیر، زندانی، محکوم به حبسهای دوام واعدام  میکرد و به لطف شاهان فرتوت، میرثخواران  استعمار و سلاطین نفت، دل بسته بود.

    درروشنی " تفکر نوین " سیاسی گرباچف" و" مشاورین ارشد خود" به گونه رهبران امروز با آهنگ شتابنده گام می نهاد و بدون  تزلزل و ترس از افتادن ناگهانی به پیشمیرفت . چنانچه دردوران  رهبری او  نخستین کیهان نورد افغانستان به کیهان سفر کرد ؛ آتش بس یکجانبه  واضطراری اعلان شد.  دران سالها در شهر های جلال آباد ، خوست کندهار ، میدان  کندز، زابل وتخار میان جنگجویان تنظیمهای ساخت پاکستان ، بنیاد گرایان عربی وعجمی از یکطرف ونیروهای مسلح دولت  کشمکشهای خونین درگرفت .

     محاصرۀ شهرها درهم شکست؛ شاهراه حیاتی کابل- بگرام احداث شد؛ با نماینده گان تنظیمهای ساخت پاکستان مذاکرات و تماسهای پشت پرده برقرارگردید؛ عفو عمومی اعلان شد؛ برای بازگشت آبرومندانه ء هموطنان دور از میهن و مهاجران تدابیر لازم اتخاذ گردید ؛ توافقات و اسناد ژنیو بین جمهوری افغانستان و جمهوری اسلامی پاکستان بتاریخ 26 حمل به امضاء رسید و بتاریخ 27دلو 1367 خورشیدی ( مطا بق 15فبروری 1989 م ) آخرین سرباز شوروی از افغانستان بیرون شد؛

هزاران زن کودک پیر وجوان شهید ومعلول شد ؛ شورای مشورتی اقتصادی به مقصد دفاع قانونی از منافع تاجران ملی و پیشه وران تشکیل شد؛ حزب و دولت از اشتباهات  دوران حاکمیت درسهای نو وسودمند گرفت و تجارب غنی اندوخت؛ کینه و نفرت توده ها  نسبت به جنگ وخونریزی  افزایش یافت ؛ نهضت مقاومت ملی  ونفرت مردم علیه  طرح کنفدراسیون با پاکستان رو به گسترش نهاد و جنبش صلح روز تاروز اوج نوین گرفت و گسترش پردامنه یافت؛ درسیاست داخلی وخارجی نیز انعطاف  آشکار شد. 

     روان توده ها دیگر گون گشت خلق افغانستان بیش ازهر وقت و زمان دیگر ضرورت  صلح وامنیت پایه دار و مصالحه را در ژرفای شعور روان و تامغز استخوان احساس کرد؛ 

      شک وتردید های  گروگانان تنظیمها  نسبت به ادامه مبارزه ء خرابکارانه وجنگهای غیر عادلانه رو به افزایش نهاد.

       مردم به بیهود ه گی  جنگ باسربازان اردوی منظم  و فرزندان خویش روز تاروز متوجه شدند و غالبا 180 درجه مواضع خودرا و سنگر خودرا آگاهانه تغییرمیدادند  واز امتیازات فوق العاده ء گاردملی برخوردار میشدند؛ نیروهای مخالف ومختلف  تند رو ( بنیاد گرا  ) و  کند رو (واپسگرا )  اگر درجنگهای نا منظم و پراگنده دست آوردهای  معینی داشتند، در جبهه های گرم ازجمله درجلال آباد همه افسانه های برتری نظامی وروانی آنان به یکباره گی  بربادرفت.

      بیاد باید آورد که امضای اسناد وتوافقات ژنیو و بازگشت  قشون شوروی واکنشهای ناهمگون ومتفاوت و متضادی در کشور، منطقه و جهان ایجاد کرد . جنرال محمد ضیاءالحق رییس جمهور فعال مایشاء پاکستان وشماری از جنرالان  وفادار او ازجمله  جنرال  اختر ،  در یک سانحه ء هوایی مرموزی  قربانی اشتباهات  تاریخی خود شد ند ویزدان پاک این  قاتلان ملیون ها شهید و معلول افغانستان را مجازات سنگین و عادلانه کرد و درنتیجه گرایش محسوسی  به حل  سیاسی افغانستان  درمجامع بین المللی ومحافل سیاسی شرق وغرب تقویت یافت.

   چنانچه قبلا گفته شد در سطح جهانی نیز تفکر نوین سیاسی و اندیشه  های کردار زمان سرمایه سالاری غلبه کرد ارزشها و ارزشنماها  و اندیشه های طبقه ء بالا وپایین به آهنگ بسیار شتابنده  روبه فروریزی نهاد ؛ پندار ها وباورهای  انقلابی شماری از دوستداران اندیشه های پیشرو زحمتکشان به مقیاس بین المللی وملی  وارونه ، قلب ماهیت و باصطلاح مردم "چپ ورو  " گردید ؛ به حل مسایل حاد منطقوی  و جهانی از مجاری سازشهای  سیاسی بیشتر توجه شد ؛ جنبش جهانی صلح نیرومندتر وپرتوان تر گردید  اعتبار سازمان ملل  و نهضت عدم انسلاک  ارتقاء یافت ؛ در روشنی  تفکر نوین سیاسی جنگ خونین عراق وایران پایان یافت؛ در انگولا، اتوپیا و نیکارا گوا دموکراسیهای  طرازغربی  پیشروی کرد؛ بخشی ازقوای مسلح شوروی از منگولیا و اروپای شرقی بازگشت .

       اندیشهءتدویر کنفرانس بین المللی دربارهء غیر نظامی ساختن و بیطرفی دایمی افغانستان طرح گردید ودر نوار مرزی افغانستان با پاکستان مناطق غیر نظامی ایجاد شد؛ ازسوی کمسیون عالی مصالحۀ ملی لویه  جرگه  وشورای ملی  به سازمان  ملل متحد ، سران جنبش عدم انسلاک ، کشورهای همسایه و به پارلمانها  ومجامع بین المللی گسیل گردید و به این وسایل  تبلیغاتی  بانگ اعتراض افغانستان علیه نقض خشن  توافقات و اسناد ژنیو  بلندشد.

    ولی با شگفتی باید گفت علی رغم آنکه وزیران خارجه ء شوروی  و امریکا درپای اسناد و توافقات ژنیو امضاء کرده بوده اند ، ازهمان فردای امضای توافقات ژنیو  تا همین امروزخلاف پیشبینی های ذهنیگرانه گربا چف ودکتور نجیب الله ، شوربختانه حملات راکتی تنظيمها و طالبان خود کش وبیگانه پرور، القاعده، بنیاد گرایی  تروروزم بین المللی ، به فرماندهی  آشکار وپنهان حمید  گل ودیگر نظامیگران کهنکار " ازهزارجناح!  "  درکشور ما روبه افزایش نهاد  و بیداد کرد .

     مداخله و دخالت خشن و آشکار  و پنهان  پیوسته از انسوی مرز استعماری دیورند در قلمرو افغانستان صورت میگرد ؛ طالبان و دیگر  بنیادگرایان عربی و القاعده  در مرداب ترورزم  و مافیا وسازمانهای خرابکار بین المللی و درپاکستان پرورش مییابد ؛ ناپا کیزه مغزمیشوند؛ بسیچ میگردند  و برای خرابکاری وکشتار بی گناهان کشورما  صادر میشوند.

     ازهمان  فردای قرار داد ژنیو  همه دولتهای افغانستان به استثنای  دولت طالبان بانگ اعتراض خودرا علیه دخالت ومداخله نا هنجار پاکستان وتهاجم "مثلث شیطانی "بلند کرده اند؛ " کورهم میفهمد که دلده شور است ". دولتهای دوران نفوذ وحضور شوروی وروسیه - فدراتیو  در آنسوی مرزاستعماری دیورند ، هیچگاه  دخالت ومداخلتی نداشته اند                                                  

       در روشنی این دلایل زندهء  تاریخی  اگربریتانیای کبیر، رهبران  امریکا و جا معه جهانی واقعاً پیرامون  صلح و امنیت پایه دار ، آزادی دمو کراسی ، ترقی وپیشرفت افغانستان  می اندیشند؛ اصولا  باید درگام  نخست و بیدرنگ پا یگا ههای نظامی خودرا  نه در قلمرو سیاسی افغانستان؛ بل درآنسوی مرز استعماری دیورند ، در وزیرستان آزاد وبلوچستان محکوم و در کشور تجاوزکار پاکستان و دوست و متحد سنتی و منطقه یی خود استقرار بخشند. مانع دخالت و مداخله طالبان القاعده و بنیاد گرایا ن پاکستانی، عربی و ترورزم بین المللی و مانع   کشت، تولید، پروسس، تجارت و ترافیک مواد مخدر شوند ؛ به فکر بیطرفی دایمی افغانستان شوند ؛ به فکر غیر نظامی شدن کشور ما  شوند .

    دولت اسلامی افغانستان وجامعه جهانی  به این تمکینی که درگلوی مردم تشنه ء وطن ما جرعه جرعه  آب حیات میریزند،  بدون ترس از اشتباه تا پایان قرن روان ، صاحب اردوی نیرومند ودارای سلاح اتومی شده نه میتواند؛ با ایران ، پاکستان ،هند، روسیه  وجمهوری خلق چین درهیچ عرصه ء جز در عرصه کشت، تولید، پروسس ، ترافیک و قاچاق  مواد مخدر، فساد اداری، رشوه و دستبرد به دارایی های عامه و زن ستیزی وواپسگرایی طرازطالبی، رقابت نخواهد توانست.

    بنابرین بیطرفی دایمی وغیر نظامی شدن، یگانه راه صرفه جویا نه وکوتاهی است که باید به آن اندیشه شود و امریکا ، انگلیس، روسیه فدرتیو ، جمهوری خلق چین ، هند، ایران، پاکستان و دیگر کشو رهای بزرگ اروپا ، ایکو وشانگهای، زیرنظر ملل متحد، کنفرانسی دایر کنند و بیطرفی دایمی  غیر نظامی شدن  وصلح و امنیت پایه دار را برای افغانستان تضمین نمایند .

   اشک خودرا هر کودک پدر مرده ویتیمی با آستین خود پاک میتواند،  اگررهبران  قصرسفید وبریتانیای کبیر و ناتو ، به این سرزمین سوخته  و دوستی مردم کشورهای ما دلسوزی و علاقه دارند به اساس این پند و پیام شاعر شرق عمل کنند که گفت :

" سرشک ا ز زخم پاک کردن چه حاصل  "

"   علاجی  بکن   کز دلم   خون   نیاید    "

یعنی مقدم بر پایگاه سازی ،   سرچشمه ء نا پاکیزه  ترورزم و مرداب پرورش آنرا کور کنند؛ درغیر آن  پیشبینی میشود که  هفتاد و دو گروه تندرو کندرو ساخت پاکستان، عربستان ، مصر، کشورهای خاورمیانه  عربی، آسیای میانه و ایران آخوندی وافغانستان اسلامی  بدون ترس از اشتباه، پاکستان فردا  را به عراق وکربلای دیگری  برای امریکا  تبدیل خواهند کرد . آنگاه این کشورها&