اولترا ناسیونالیسم لگام گسیخته و افراط گرایی مذهبی :

کشوررا به لبه پرتگاه فروپاشی وازهم گسیختگی کشانده است

عزیز آریانفر: 21 حوت 1391

جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه

چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند.

1

دوست دارم این نبشته را با این شعار آغاز کنم:

بیایید ریشه های فتنه را بخشکانیم!

با این هم، برای این کار، در گام نخست به شناسایی ریشه ها و واکاوی زمینه های فتنه نیازداریم.

بر آگاهان پوشیده نیست که راهبرد فروپاشانی باشندگان کشور به چند بخش، فانه زدن در درز تنش ها، فراخ ساختن شگاف های زبانی، تباری، آیینی و چند دستگی ها و... در چهارچوب برنامه استخوان شکنانه اهریمنی ویژه یی دنبال می شود که دانش ستیزی، فرهنگ ستیزی و آلوده سازی زبان پارسی دری با تحمیل آگاهانه واژه های بیگانه اعم از تازی، فرنگی و نیز واژه های خودساخته و خودپرداخته بی ریشه خودی ناسازگار با هنجارهای علمی؛ از ویژگی های آن است. کنون ژاژخایی های بیمارگونه پالوده سازی زبان پارسی دری از «لهجه؟ های بیگانه!» در همین راستا سر داده می شود که همه برخاسته از جهالت ساختاری فرمانفرما بر اندیشه های سکانداران این راهبرد ناسخته و ناشسته است.

ناگفته پیداست که برای گسترش و پهنایابی یکپارچگی و همبستگی ملی، به بخیه زنی دریدگی ها، شاریدگی ها و پاریدگی ها و برای پیشروی در راستای «ملت شوی» به درآمدن زیر چتر فراگیر ملی (فرا زبانی، فراتباری و فرا آیینی) نیاز است. نه خزیدن به درزهای زبانی، آیینی و تباری، فراخ ساختن شگاف های ساختاری و دامن زدن به

ناهمنگری هاو ناهمبینی های باوری، نگرشی و. ...

سرزمین گهربار باستانی ما مهد فرهنگ و خاستگاه اندیشه های برتر و والای گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک و رویشگاه خرد و تسامح و بردباری و شکیبایی و فروتنی است. در درازای تاریخ، در این سرزمین فرهنگپرور-قلب ایران بزرگ، ایریانا ویجه اسطوره یی و خراسان تاریخی، همه فرزندان سرزمین پر گهر ایرانزمین، بدون امتیاز و تبعیض در کنار هم زیسته و هم دیگر پذیری و مهرورزی باشندگان این سرزمین، زبانزد و شهره گیتی بوده است .

آری! این سرزمین رنگ ها و نیرنگ ها را هرگز نپذیرفته است. با ارجگزاری به این آیین نیک نیاکان، در این روزگار ناهموار که بار دیگر دست های ناپاک دشمنان در اندیشه باز آوردن طالبان و حاکم ساختن فرهنگ جاهلیت وهابی در کشور هستند و نابودی گسیختن شیرازه هستی ما را تهدید می کند، دست های پیدا و پنهانی در پی هیمه انداختن به آتش فتنه خانمانسوز اختلافات مذهبی، زبانی و تباری اند.

2

درست چندی پیش پیک نگران کننده و اندهبار شهادت چند تن از دانشجویان عزیز در اثر برخورد های احساسی بر شالوده مذهبی و آیینی، دل های همه هم میهنان را به درد آورد و همه را سوگوار و ماتمزده گردانید.

در آن هنگام من در پیامی عنوانی جوانان برومند بلخ باستان با این متن نوشتم: «روشن است که دانشگاه کانون علم و دانش است، نه میدان روزآزمایی پیروان دبستان های رنگارنگ مذهبی. این که در معبد علم و معرفت چنین رویدادی جانگذار و استخوانسوز رخ داده است، سخت مایه نگرانی و دردمندی است.

بایسته است تا نیروهای روشنگر و آگاه جامعه، با توجه به پیامدهای ترسناک گستره یابی این چنین رخدادهای ناگوار و امکان بهره برداری دشمنان این سرزمین چنان که بارها تاریخ خونین ما شاهد آن بوده است- مانند جنگ شیعیان و سنی ها در چنداول کابل در آستانه پادشاهی شاه شجاع درانی و یا باز هم جنگ سنی و شیعه در قندهار در هنگامی

که نبرد میوند داشت به سود نیروهای میهن پرست به پایان می رسید و... از خویشتنداری و شکیبایی کار بگیرند و به جای هواداری از یکی از طرف های درگیر بنا به نشانه های مذهبی، در پی آبپاشی بر روی این آتش فروزان بکوشند و تلاش ورزند هر چه زودتر آن را خاموش گردانند.

چون دست های پنهانی در صدد هستند تا در آینده طالبان را دوباره بیاورند و در آستانه باز آمدن طالبان، در دادن فتنه جنگ خانمانسوز شیعه و سنی آغاز دور تازه یی از جنگ های خانمان برانداز و خونبار در کشور است که هدف آن انتقال جنگ از جنوب به شمال و تباهی بخش های صلح دوست و آرام کشور به منظور صدور بی ثباتی به آسیای میانه است که مستلزم بی ثبات ساختن شمال، بویژه شهر مزار شریف و استان باستانی بلخ است.

با توجه به این فتنه، صمیمانه از دوستان گرانمایه و ارجمند خواشمندیم با درک رسالت تاریخی خویش از پخش پیام های آتش افروزانه از آدرس باشندگان سرزمین شهنامه یی بلخ بپرهیزند و برعکس بکوشند پیام آشتی، دوستی، مهرورزی و صلح را که شعار همیشگی ما بوده است، پخش بفرمایند .

بنده از سر دلسوزی رسالت خود می پندارم تا به برادران جوان خود در زمینه پند و اندرز دوستانه خود را بدهم . امیدوارم در زمینه از شکیایی کار گرفته و در گزینش کلمات و جملات دقت بیشتر به خرج دهند.

از دید من، برخورد احساسی جوانان دانشگاهی کمتر ریشه در بینش مذهبی شان دارد. اما دشواری در جای دیگر است. کشور در آستانه فروپاشی و نابودی است. در آینده نزدیک برنامه شومی است تا به همکاری عربستان و پاکستان و قطر، طالبان را دوباره بیاورند و در پلان است تا جنگ به مرزهای آسیای میانه کشانیده شود. در این برنامه شوم، بلخ، بدخشان و هرات به حمام خون تبدیل خواهد شد .

در چنین ایام غم انگیز و اندوهبار، بایسته است تا همه نیروهای ضد جاهلیت و طالبانیزم و وحشت، همه نیروهای مومن و هوادار دمکراسی، همبستگی ملی، استقلال، آزادی و تمامیت ارضی کشور دست به دست هم بدهند . این بار توطئه بسیار بزرگ است. توطئه یی که از ترور استاد ربانی، جنرال داوود و احمد خان سمنگانی آغاز شد و قرار است دریایی از خون در شمال، بویژه در بلخ، بدخشان و هرات جاری بسازند. جنگ های پردامنه و دور درازای در راه است که سال های سال را در بر خواهد گرفت. در این لحظات حساس باید از گذشت و صبر و بردباری کار گرفته شود. چون در آستانه پیاده ساختن برنامه های اصلی، فتنه های فرعی چاق می شود که یکی از آن ها آتش افروزی و در دادن جنگ میان نیروهای شمال بر اساس شیعه و سنی است. در تاریخ بارها این کار را کرده اند، مگر ما پند نمی گیریم«.

چندی پیش بار دیگر، سایت خبرپراگنی پشتوی بی بی سی با دستکاری مصاحبه آقای امرالله صالح، فتنه دیگری را به راه اندخت که باز هم دقیق با یک تیر به اصطلاح دو فاخته را شکار کرد- یکی این که با ترور شخصیت، وجهه آقای صالح را در نزد برادران هزاره خدشه دار ساخت و دو دیگر این که در میان درز سنی و شیعه و تاجیک و هزاره، ماهرانه و زرنگانه فانه زد.

هنوز شعله های آتش این فتنه خاموش نشده بود که ماجرای اصدار فرمان بازداشت سخنور نستوه و ورجاوند- جناب استاد پرتو نادری از سوی دادستانی کل رژیم خودفروخته و آبروباخته مافیایی آفریده شد. بی گفتگو در پشت سر این ماجرا، دست های پیدا و پنهانی کار می کرد و عناصر آتش افروز به آتش هیمه می انداختند.