بصیر  دهزاد

در گیرودار منافع آمریکا، یا چنگ زدن بر ندای آتش بس و دفاع از حق حیات؟

شورای رهبری انجمن حقوقدانان افغان در اروپا  اخیرن فراخوان  ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍پیرامون آتشبس فوری وسراسری را به نشر سپرد.مقاله هاذا توضیحی برمحتوی وضرورت این فراخوانمیباشد.

در ماه های بعد از امضای  توافقنامه دولت آمریکا با طالبان با آنکه اهداف آمریکا، طالبان واستخبارات پاکستان بدون کدام تغیر و تحول به نفع ملت وحاکمیت ملی، وفاق و منافع ملی افغانستان نیست و نبوده است، جنگ و کشتار اهالی ملکی شدت بی سابقه را کسب نموده است. ملل متحد هم از خواب طولانی پیرامون جنگ افغانستان بیدار شده و یکبار پهلوزد ه، این هفته های اخیر جنگ وکشتار توسط طالبان را وحشتناک و بی سابقه خوانده است.

دها سال قبل این پیشبینی و نتیجه گیری وجود داشت که مثلث آمریکا- طالبان -  دستگاه استخبارات و حکومت پاکستان هم آمیخته با منافع همدیگر اند. ما ها که تاریخ زنده چهل ساله کشورهستیم، فاکت های امتحان شده را یکبار دیگر به امتحان میگیریم و بعضی از ما ها به امید های واهی دل میبندیم.

باید این سوال را مطرح نمود که:

در شرایط کنونی و ادامه زنج های بیکران مردم افغانستان ناشی از چهل سال جنگ و تباهی کدام ضرورت بیشترین ارجحیت و تقدم را دارد؟ انتخاب بین پیچیدن بالای امید های واهی، فریب، خاک درچشم زدن و یا انتخاب داشتن حق حیات و بلند کردن صدای رسا بخاطر این حق انسانی و گره زدن توانايی ها با همدیگر؟

باید در شرایط  و اوضاع کنونی به این هم اندیشید و مصمم شد که چگونه همه توان، انرژی و هدفمندیها را با هم میتوان گره زد و گام های متین را درباز کردن جاده انقلاب امید گذاشت. آیا خموشی وامید های واهی  بدیل  قابل انتخاب اند و یا انتخاب تحرک و به پا ایستادن برای کسب حق حیات و صدای رسا بخاطر آتس بس فوری و سراسری؟!!

چرا این هدف و خواست ملی، برای کی، بخاطر کی و توسط کی؟؟؟

 بدون شک ما و ملت مظلوم ما  در برابر چال، فریب و خاک در چشم زدن مثلث آمریکا -استخبارات پاکستان - طالبان و سازمانهای تروریستی تحت حمایت و مصئونیت طالبان و استخبارات  پاکستان یعنی القاعده، لشکر طیبه، تروریستان داعشی و گروه های وابسته از آسیای میانه قرار داریم.

برای یک استدلال دقیق براین موضوع چند فاکت و دلایل مبنی برعدم صداقت طالبان، استخبارات پاکستان وبرای ختم جنگ در افغانستان و سیاست غرض آلود دولت ایالات متحده آمریکا درعقب  آن:

۱– شدت  بی سابقه جنگ، قتل و کشتار توسط طالبان، بعد از امضای یک موافقت نامه  به اصطلاح صلح و وعده کاذب طالبان بر آغاز مذاکرات بین الافغانی.

طالبان که قبل از این موافقتنامه در برامد های ژورنالستیک شان از دولت با قاعده وسیع  و سهمگیری تمام نیروهای سیاسی در یک حکومت لاف میزد، بعد از توافقنامه بکلی آن حرف ها و وعده ها را با پشت  پا زد و بازهم  ادامه جنگ و ایجاد امارت اسلامی را مطرح نمود. اکنون که  طالبان در حملات وحشیانه بر خطوط دفاعی نیرو های رزمی کشور موفقیت بدست نمیآورد، روزانه دهها طفل، زن و مرد بی دفاع قربانی ماین های کنار جاده میگردند. نماینده گان طالبان در کابل  وزیر چتر حمایت دولت و نهاد های  به اصطلاح خیریه شان  بشارت موفقیت طالبان و شرایط  طالبان را از تلویزیون های داخل افغانستان با لبجند زمزمه میکنند. به بیان کوتاه طالبان که به اصطلاح  خود شان با کفار!!! کنار آمدند، کشتن و وحشت و دهشت را در برابر مسلمانان هموطن شان بطور بی سابقه شدت بخشیده اند.

۲–  حکومت آمریکا از طریق نماینده اش آقای خلیلزاد بیشترین امتیازات را در مذاکرات و پروسه های بعدی، تا امروز پیوسته به طالبان میدهدو خاک برچشم  ملت غم و آسیب دیده  افغانستان زده، با وعده های میا ن تهی " وعده  وقت گل نی " میدهد.

آقای  خلیلزاد، به قول مشاور اسبق رئیس جمهور ترامپ، یک کلاه بردار ماهراست و برای ما افغانان [افغانستانی ها ـ سپيده دم] فقط و فقط  یک آمریکائی تمام عیار که با مهارت خاص منافع  کوتاه مدت و دراز مدت آمریکا در افغانستان را مدیریت میکند، دیگر نباید آن گروه ا ز روشنفکران افغان [افغانستان ـ سپيده دم] که در دو سال اخیر شیفته این کلاه بردارشده بودند و او را در محافل خویش ریکلام میکردند، اکنون به واقعیت موضوع پی برده ، خود را به هیچ و پیچ های وی دلگرم نسازند.

۳–  حکام آمریکائی تلاش دارند تا با کشانیدن پای روسیه در جنگ افغانستان، تحت بهانه جنگ بر ضد داعش، صفحه جدید جنگ را باز نمایند و جنگ در افغانستان را طولانی تر و شدید تر سازند.

۴– آمریکا  بعد از امضای موافقتنامه شان با طالبان خواسته و دانسته بیشترین امتیازات  را به طالبان و استخبارات پاکستان، یعنی  تروریستان طالبی، حمایت گران القاعده، داعش، جیش محمد ، لشکر طیبه، جنگجویان تروریست کشور های آسیای میانه مستقر در پاکستان و افغانستان، داده است. 

۵–  شدت گرفتن ترورهای زنجیری روحانیون  که بر علیه جنگ و خونریزی موعظه میکنند، غیر از عمل تروریستی طالبان نمتوان نتیجه گیری دیگری را وارد دانست.  همچنان  ترور های سیاسی  فرهنگیان، فعالان جامعه مدنی و حقوق بشرهمان وحشت  طالبی است که حمایت گران  پاکستاتی و آمریکائی شان  فقط بر رسم  یک  برامد سمبولیک از عقب مایک، محکومیت  شان را ابراز مینمایند. دولت آمریکا، انگلستان و پاکستان به هیچ وجه  حاضر نیستند تا طالبان و رهبری سیاسی شان را درقطر تحت فشار جدی و قاطع قرار دهند.

۶ـ وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا در ایجاد تشنج، تحریک احساسات ونفاق مذهبی  وقومی، تضعیف مورال وروحیه اعتماد، درهر یک مقطع حساس، گلی را به آب میدهد.

سوال در اینجاست که چرا و روی کدام هدف، در یک مرحله حساس تاریخی، سیاسی و امنیتی که زمزمه ایجاد حکومت موقت یکبار دیگر از اینجا و آنجا زمزمه میگردد، باز هم مسائل قومی و مذهبی برای ایجاد تقابلات، تحریک احساسات و عمیق شدن درز ها بالا کشیده میشوند؟

۷– ایالات متحده آمریکا عملن  طالبان را تحت نام  امنیت مراکز نظامی خویش تمویل میکند، دها ملیون دالر ماهانه تحویل طالبان میگردد که طالبان با این پول  قتل میکنند،  مین های کنار جاده  میسازندو با مصئونیت مواد انفجاری را از پاکستان به داخل انتقال میدهند.  این خود بیان  تمویل  طالبان درجنگ علیه مردم افغانستان است.

۸ـ به نسبت نفوذ و تسلط ناتو واخصن ایالات متحده آمریکا و انگلستان، نقش دیپلوماتیک ملل متحد و نماینده خاص آن در قضیه افغانستان به صفر تقرب نموده است و گویا در خواب عمیق زمستانی فرو رفته است. عملن دیده میشود که تمامی  کار ها این سازمان را ناتو و آمریکا  در قبضه گرفته و هرگونه ابتکارات  صلح را  در محاصره خویش قرار داده است و سد گردیده است.

با در نظر داشت فاکت های فوق و بعد از توافقنامه ایالات متحده آمریکا با طالبان دیده میشود که ایالات متحده آمریکا حاضر به گذاشتن یک قدم هم درایجاد فشار براستخبارات پاکستان و طالبان توصل نورزیده درحالیکه این قدم ها ممکن،عملی و موثر در تمکین و تن در دادن به ختم جنگ و افغان کشی[انسان کشی ـ سپيده دم] و آتش بس فوری و سراسری، اخصن دادن حق حیات برای مردم افغانستان  میباشند.

این واقعیت تثبیت شده است که رفت و برگشت ها و تمام تلاش آقای خلیلزاد گويی فقط و فقط  به رهائی  مجموع تروریستان طالبی از زندانهای افغانستان متمرکز است  نه به تمرکز بدون قید و شرط و بدون چون و چرا به آتش بس فوری.

ایالات متحده آمریکا در سدد رهايی تروریستان است که به شدید ترین جرایم  بر ضد انسان و انسانیت محکوم و گنهکار اند. به بیان دیگر آمریکا برای اهداف و منافع  آزمندانه اش بر رهائی مجرمین و مرتکبین شدید ترین جنایات جنگی و ضد بشریت یک دولت را با تهدیدات تحت فشارقرار میدهد، ولی افراد وسازمانهای دیگر را بخاطرهمان منافع آزمندانه اش بهدهیچ تروریست مینامد ودر ليست های سیا ه  خویش قرار میدهد.

چرا این فاکت ها و کدام مسایل مبرم را باید ارجحیت باید داد؟

حق حیات اولین واژه و مفهوم  برای انسان و انسانیت در اعلامیه جهانی حقوق بشر و  مقدم ترین مفهوم در اولین مبانی اندیشه حق انسان برجسته گردیده است.

با در نظرداشت اینکه مردم مظلوم کشورما در بیش از چهل سال  در نتیجه جنگ  و مداخله ازاین نعمت  طبعی و الهی محروم ساخته شده اند و سلب این حق را بیگانه گان و بوسیله عمال داخلی  و فروخته شده خویش بر مردم  ما تحمیل نموده اند.

حق حیات و همصدا شدن برای کسب آن سرحد، مذهب و قوم و تبار، حزب و سازمان سیاسی و شخصیت  نمی شناسد و نمیتوان برای هم صدا شدن و پیوستن  به باز کردن جاده انقلاب امید  شرایط و محدودیت های مبتنی بر ذوق، سلیقه و ساير تمایلات  را وضع نمود و ضرورت های اشد امروزی را به فردا های گنگ موکول کرد.

برای  کسب حق حیات و آتش بس فوری و سراسری در زیر یک سقف  آمدن یک ضرورت زمانی، یک ادای مسئولیت دینی، وطنی و یک اجر و ثواب  بیشتر هر وجایب دیگر میباشد.

با ما و اهداف انسانی ما و بخاطر مردم مظلوم ما همصدا شوید!!!