دو مضمون در یک بسته در باره ی غوغا های مبالغه آمیز غرب از

«حمله ی قریب الوقوع روسیه به اوکراین»

ترتیب و ارسالي: حسین تلاش

(۱)

چپ‌ ها در اروپا متحدان طبیعی روسیه هستند

سی ام جنوری ۲۰۲۲
دیمیتری نوویکوف معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست: چپ‌ها در اروپا متحدان طبیعی روسیه هستند.
کانال ان تی وی روسیه در ۲۸ ژانویه (جنوری) ، میزبان بحث و گفتگویی در مورد روابط روسیه با اروپا و ایالات متحده بود در این برنامه در مورد تشدید اوضاع در مرز با اوکراین نیز پرداخته شد. در این برنامه معاون رئیس کمیته مرکزی حزب کمونیست، معاون اول رئیس کمیته امور بین الملل دومای دولتی دیمیتری نوویکوف نیز حضور داشتند.

نماینده حزب کمونیست فدراسیون روسیه در ابتدای بحث خود به آنچه معروف به «جنگ اجتناب ناپذیر» میان روسیه و اوکراین معروف شده است پرداخت و تاکید کرد که در مورد این موضوع در رسانه های غربی به شکل اغراق آمیزی مبالغه شده است.

دیمیتری نوویکوف توجه مخاطبان را به این واقعیت جلب کرد که هیستری نظامی در اروپا و ایالات متحده مدت های طولانی است که وجود دارد و شعله ور شده است، اما درجه آن در هفته های اخیر به شدت افزایش یافته است. نتیجه این کارزار تبلیغاتی اغراق آمیز این بوده. است که حتی بسیاری از سیاستمداران غربی خودشان هم به احتمال درگیری روسیه و اوکراین اعتقاد پیدا کرده اند. اما بر سر نتایج این درگیری احتمالی در پایتخت‌های اروپا و آمریکا اختلاف نظر وجود دارد.

برای ایالات متحده، تشدید و دامن زدن به موضوع «جنگ اجتناب ناپذیر» نه تنها منجر به تضعیف موقعیت روسیه می شود، بلکه به تقویت بیشتر نفوذ آنها در قاره اروپا هم کمک می کند. تشدید تنش نظامی بار دیگر امکان استفاده از مکانیسم های ناتو را فراهم می کند. «حفاظت از متحدان» بهانه ای برای ایالات متحده در خدمت ایجاد پایگاه های نظامی جدید و تقویت حضور نظامی خود در اروپا خواهد شد. در نتیجه نقش تاریخی اروپا و نفوذ آن در جهان نه افزایش، بلکه کاهش خواهد یافت.

در مورد کشورهای اتحادیه اروپا، آغاز درگیری مسلحانه بین مسکو و کی یف برای آنها خوشایند نیست. جنگ یک تهدید واقعی برای منافع اروپا – هم نظامی و هم اقتصادی است. تقویت و پشتیبانی از موضع ایالات متحده در زمینه تحریک اوکراین علیه روسیه یک خطر بسیار واقعی برای برلین و پاریس است.

وقتی در مورد ارزیابی درباره وضعیت تصمیم گیری سیاست های و سیاستمداران اروپایی صحبت می کنیم باید عامل انتخابات را هم در نظر داشته باشیم، عامل انتخابات از این منظر مهم است، برای مثال ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، لحظه مناسبی را برای ایفای نقش میانجی ‌گر را انتخاب کرده است. اگر مذاکرات روسیه با ایالات متحده و ناتو به نقطه بن‌بستی برسد، طبعاً ماکرون می تواند با پیشنهادات خود نقش یک میانجی یا «صلح ساز» را بازی کند و برای این نقش می تواند سرمایه سیاسی بزرگی آن هم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری بهم بزند و شانس خود را برای پیروزی افزایش دهد.

در این برنامه تلویزیونی همچنین به فرصت های روسیه برای همکاری با نیروهای مختلف سیاسی در اروپا برای حفاظت و ارتقای منافع خود نیز پرداخته شد. دیمیتری نوویکوف در این باره گفت که همه سیاستمداران کشورهای اتحادیه اروپا را می توان به طور مشروط به دو دسته «طرفدار اروپا» و «طرفدار آمریکا» تقسیم کرد. دسته اولی، به عنوان یک قاعده، اظهارات آماده و فراوانی در مورد روسیه مطرح می‌کنند، از جمله در مورد موضوع کریمه و سایر موضوعاتی که در دستور کار بین المللی دوجانبه و یا چندجانبه قرار دارد. به ویژه اخیراً بیانیه ای از سوی فرمانده کل نیروی دریایی آلمان مبنی بر عدم بازگشت کریمه به اوکراین صادر شده است. اگرچه اظهارات فرمانده عالیرتبه آلمانی به قیمت از دست دادن مقام نظامی و شغلش تمام شد، اما نشان می دهد که در محافل حاکم کشورهای اروپایی گرایش و تقاضای برای جستجوی راه های تفاهم متقابل با روسیه وجود دارد.

دیمیتری نوویکوف از فراخوان‌ هایی که اغلب در رسانه ‌های روسیه برای تکیه بر جناح راست طیف سیاسی اروپا برای حفاظت از منافع روسیه در خارج از کشور منتشر می‌شود، انتقاد کرد. نماینده حزب کمونیست فدراسیون روسیه همچنین به غیرقابل قبول بودن همراهی لیبرال هایی مانند «سبزها» آلمان و دیگران با چپ ها اشاره کرد.

طرفداران اروپایی کمونیسم و چپ های اروپا به موجب ایدئولوژی خود، خواستار برقراری عدالت اجتماعی، مبارزه پیگیر با امپریالیسم و متمایل به مقابله با هژمونی ایالات متحده بر اروپا هستند و سلطه آمریکا بر کشورهای خود را محکوم می کنند. به همین دلیل، کمونیست‌ ها و چپگرایان متحدان طبیعی روسیه هستند و نه سیاستمداران و احزاب ملی گرا و دست راستی اروپا. اگر در جستجوی راهکارهایی برای تقویت روابط بین روسیه و کشورهای اروپایی هستیم باید به چنین نیروهایی تکیه کرد و نه راست‌گرایان.

یاد آوری:

برای آشنایی بیشتر با نظرات معاون کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه می توانید به این مقاله که در مجله هفته منتشر شده است مراجعه کنید.

 (دوم)

ناتو از حقیقت «طرحهای تهاجمی» روسیه مطلع است

29. 01. 22

ظاهراً یک مقام بلند پایه ناتو که نخواست نامش فاش شود به پرتال خبری یورو اکتیو گفته است، که روسیه آمادگی حمله به اوکراین را نداشته و ناتو نیز از این امر کاملاً آگاه است و اگر ناتو بخواهد می ‌تواند همین فردا تنش ‌ها را کاهش دهد.
یک مقام ارشد ناتو اذعان کرده است که با وجود هفته ‌ها تشدید تنش‌ ها و ادعاها مبنی بر اینکه نیروها و تانک‌ های روسیه می‌ توانند هر لحظه از مرز به اوکراین سرازیر شوند، به نظر نمی ‌رسد مسکو قصد حمله به کشور همسایه را داشته باشد.

این منبع، که نماینده یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مقر این بلوک نظامی در شهر بروکسل می ‌باشد، به خبرگزاری اروپایی یورو اکتیو گفت که آنها معتقدند که روسیه تدارکی برای حمله به اوکراین  نمی بیند و آن طور که شایع است روسیه خیال ندارد به اوکراین حمله کند.
این منبع گفت: «برای حمله به کشور بزرگی با نیروهای نظامی مانند اوکراین، به توانایی‌ های نظامی متفاوتی نسبت به آنچه که در حال حاضر در آنجا مستقر هستند نیاز دارید».
او همچنین افزود که بلوک نظامی به رهبری ایالات متحده هیچ تعهد قانونی برای مداخله نظامی در اوکراین ندارد، زیرا اوکراین عضو ناتو نیست. این منبع گفت که این کشور هنوز فقط یک «شریک توانمندی پیشرفته» ائتلاف است؛ این به معنی این است که ناتو در صورت حمله نظامی روسیه به اوکراین٬ تنها تعهد اخلاقی خاصی نسبت به این کشور خواهد داشت؛ مثلاً می تواند روسیه را در صورت تجاوز نظامی٬ تحریم کند.
او در ادامه گفته هایش تاکید کرد که این ایده ی بدی نیست که غرب کمی هم٬ گوش اوکراین را بکشد؛ زیرا سیاستمداران و افرادی در کیف هستند که بر آتش این بحران روغن میریزند و دست به تحریکات مفصلی در این کشور زدند.
این منبع ادامه داد: اوکراین نیز مشکلات خاص خود را دارد : در آنجا یک نظام دموکراتیک حاکم نیست؛ بلکه یک دموکراسی ناقص حکومت می کند. سوال این است، چه کسی در قدرت است، چه کسی در ارتش دست برتر را دارد…؟

کشورهای غربی روسیه را به متمرکز کردن نیرو ها و تجهیزات نظامی در امتداد مرز به قصد حمله به کشور همسایه متهم کرده اند، چیزی که روسیه همواره آن را رد کرده است. از سوی دیگر، مسکو زیرساخت‌ های نظامی غرب را در نزدیکی مرزهای خود به عنوان یک تهدید می ‌بیند و خواهان تعهدات قانونی الزام ‌آور مبنی بر اینکه ناتو به شرق گسترش بیشتری پیدا نکند میباشد؛ روسیه همچنین خواستار تعهد الزام آوری است که مانع عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی شود.

این ائتلاف با اشاره به «سیاست درهای باز» خود این درخواست را رد کرده و گفته است که کیف باید حق عضویت داشته باشد.
سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه روز جمعه گفت که پاسخ کتبی ناتو به پیشنهاد های امنیتی مسکو، که گفته می شود این ائتلاف نگرانی های اصلی روسیه را نادیده گرفته است، «شرم آور» است.
با این حال، در این گفتگو٬ «یورو اکتیف» تأکید کرد که اقدامات دیگری نیز برای کاهش بحران در منطقه شرق اروپا در حال بررسی میباشد. مثلاً محدودیت های در مورد پرواز هواپیماهای نظامی و یا مانورهای نظامی در امتداد مرزهای دو کشور که البته باید به تایید دو طرف برسد. روسیه و اوکراین می‌ بایست بر سر این پیشنهاد ها توافق کنند.
وی با اشاره به اینکه مسکو از برقراری «خط سیاسی» برای گفتگو بین ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه و ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو استقبال می کند، گفت: گزینه هایی وجود دارد که می تواند تنش ها را فردا کاهش دهد.

استولتنبرگ روز چهارشنبه به خبرنگاران اعلام کرد که او معتقد است که ناتو و روسیه باید همکاری‌ های خود را در مسکو و در بروکسل دوباره از سر بگیرند. این همکاری ها پس از آغاز بحران اوکراین قطع شده‌ اند.

رئیس ناتو گفت: «ما همچنین باید از کانال‌ های ارتباطی موجود بین ارتش٬ برای ارتقای شفافیت و به حداقل رساندن خطرات٬ استفاده کامل کنیم و همچنین ایجاد یک کانال غیرنظامی برای موارد اضطراری را در نظر بگیریم».
با این حال، منبع دیگری این هفته به روزنامه ایزوستیا گفت که مسکو به دلیل اختلاف نظر با ناتو بر سر تصمیم گیرندگان و دست های زیادی که در کار است٬ نمی ‌داند با چه کسی در آنجا طرف است و به همین دلیل برنامه ای برای بازگشایی کانال ارتباطی با بروکسل ندارد.

پایان

نشریه هفته