ظهور یک رقیب غیرمنتظره برای روسیه در جنگ جهانی سوم

سرگئی ساوچوک
یکی از مهم‌ترین سوالاتی که نه تنها دوستان غربی ما را آزار می‌دهد، بلکه برای مردم عادی روسیه نیز حائز اهمیت است، این است که کرملین چه برنامه‌هایی برای اوکراین دارد. زیرا این موضوع بر مدت زمان عملیات ویژه نظامی، تعداد مناطق جدید، درآمد مردم، حجم ساخت و ساز برای بازسازی زیرساخت‌های تخریب‌شده به واسطه جنگ و مدیریت اوکراین و بسیاری مسائل دیگر تأثیر خواهد گذاشت. به طور طبیعی، هیچ‌کس به ما از نقشه‌های استراتژیک خود نخواهد گفت (و این کاملاً درست است)، بنابراین ما تنها می‌توانیم با توجه به وقایع گذشته، زنجیره‌های منطقی را استنباط کنیم. یکی از این وقایع، به عنوان مثال، خبر افزایش دارایی‌های شرکت بلک‌راک به بیش از 10.6 تریلیون دلار است.
به نظر می‌رسد این موضوع چه ارتباطی با اوکراین و تاریخ کشور ما دارد؟ متأسفانه، ارتباطی مستقیم دارد.
باید از اینجا شروع کنیم که بلک‌راک، اولاً، در حال حاضر بزرگ‌ترین شرکت سرمایه‌گذاری در جهان از نظر حجم دارایی‌های تحت مدیریت خود است. ثانیاً، به طور منطقی با آنچه که به اصطلاح «دولت عمیق» نامیده می‌شود، یعنی دولت سایه‌ای ایالات متحده، مرتبط است. وجود خود این دولت حتی در داخل ایالات متحده نیز مورد بحث است و طرفداران این نظریه به خاطر حساسیت بیش از حد خود مورد تمسخر قرار می‌گیرند، اما مشکل تنها در عدم تطابق اصطلاحات است. دولت سایه‌ای، البته، به معنای شرورهای سینمایی نیستند که در یک پناهگاه تاریک نشسته و نقشه‌های شوم می‌کشند. این همان کسب‌وکار بزرگ، شرکت‌های عظیم و شرکت‌های چندملیتی هستند که مدت‌هاست با قدرت در هم آمیخته‌اند و به طور مستقیم بر تصمیمات سیاسی تأثیر می‌گذارند که سودآوری را به همراه دارد و به رشد بیشتر کمک می‌کند.
به عنوان مثال، در هیئت مدیره بلک‌راک افرادی مانند والی آدیمو، که همزمان معاون وزیر خزانه‌داری ایالات متحده است، حضور دارند. یا اریک ون نوستران، مشاور ارشد وزارت خزانه‌داری در زمینه روسیه و اوکراین. همچنین مایک پایل، مشاور اقتصادی ارشد کامالا هریس، که به عنوان معاون رئیس‌جمهور، ناگهان به یک نامزد کلیدی برای ریاست جمهوری تبدیل شده است. همان‌طور که به راحتی می‌توان دید، همه این افراد ارتباط مستقیم با امور مالی دارند، هم به صورت شرکتی و هم دولتی. کار کردن در دو جبهه، بدون شک تأییدی بر پیوند بین سرمایه بزرگ و قدرت است، و این ابتکار از سوی نمایندگان بخش اول ناشی می‌شود. آنها همان «عروسک‌گردان‌های سایه‌ای» هستند که از طریق عوامل نفوذی خود بر تصمیمات حیاتی تأثیر می‌گذارند.
در مورد اوکراین، بلک‌راک به طور مستقیم و گسترده‌ای حضور دارد. در سال‌های 2022-2023، منابع اوکراینی، که به شدت تحت تأثیر و سانسور قرار دارند، ادعا کردند که این غول سرمایه‌گذاری آمریکایی در حال خرید زمین‌های زراعی به صورت فعال است. با اینکه در اوکراین ممنوعیتی بر فروش زمین به خریداران خارجی وجود دارد، شایعاتی وجود دارد که بلک‌راک از طریق طرح‌ها و شرکت‌های واسطه‌ای تقریباً نیمی از زمین‌های زراعی محلی را خریداری کرده است. باید درک کرد که حتی اگر شایعات اغراق‌آمیز باشند و بلک‌راک به طور غیرمستقیم بر یک سوم زمین‌های زراعی اوکراین کنترل داشته باشد، این به معنای حدود ده میلیون هکتار است. این مساحت برابر با تمام زمین‌های زراعی لهستان یا آلمان است. به عبارت دیگر، آمریکایی‌ها به طور مجازی کشور هم‌حجم خود را در دست دارند و در حال حاضر بر کشاورزی اوکراین به عنوان ابزاری برای فشار ژئوپولیتیکی تأثیر می‌گذارند.
اما این تنها نوک کوه یخ است.
رسانه‌های جهانی به طور مداوم در مورد میزان پولی که ایالات متحده به اوکراین برای خرید تسلیحات و بازسازی، فرهنگ و علم اختصاص می‌دهد، صحبت کرده‌اند. اما این عبارت چندان دقیق نیست، زیرا پول‌ها به طور مستقیم از بودجه ایالات متحده به بودجه زرد و آبی اوکراین منتقل نمی‌شوند، بلکه از طریق کانال‌های پیچیده و غیرشفاف مختلف، عمدتاً خصوصی، عبور می‌کنند. این دارایی‌ها تحت مدیریت بلک‌راک قرار دارند، که یک سال پیش مجوز خاصی برای انجام برخی فعالیت‌ها در زمینه بازسازی و توسعه اوکراین دریافت کرده است. مقامات اوکراینی تأکید می‌کنند که بلک‌راک به دعوت شخصی ولادیمیر زلنسکی برای مبارزه با اولیگارشی و ایجاد نظم واقعی غربی به اوکراین آمده است، اما درجه واقعی استقلال رئیس‌جمهور اوکراین به شدت مشکوک است. احتمالاً او درخواستی دریافت کرده است که نمی‌توانسته رد کند.
بلک‌راک واقعاً در اوکراین شروع به ایجاد نظم کرده است، البته به درک خود. در سال 2023، یک صندوق پوشش ریسک تأسیس شد که قرار بود به نیروهای مسلح اوکراین کمک کند و باید با پول‌هایی که از اولیگارش‌های محلی گرفته می‌شود، تأمین مالی شود. در اینجا نمی‌توان به یاد نیاورد که در سپتامبر سال گذشته، ایگور کولوموئسکی به طور ناگهانی دستگیر شد و او هنوز در زندان است و برای او وثیقه‌ای باورنکردنی به مبلغ دو میلیارد هریون (4.2 میلیارد روبل) تعیین شده است. در ابتدا، مالک سابق منطقه دنیپروپتروفسک به ظن سازماندهی قتل یک وکیل مربوط به حدود بیست سال پیش دستگیر شد و سپس دو اتهام کلیدی دیگر نیز به او اضافه شد. به طور کلی، کولوموئسکی به سرقت حدود 15 میلیارد هریون (31 میلیارد روبل) متهم شده است. طبیعی است که با دستگیری مالک، وضعیت کسب‌وکار او به خوبی پیش نمی‌رود و بخش‌های جذاب آن به طور فعال در حال جدا شدن هستند.
بلک‌راک با تأسیس صندوق پوشش ریسک مذکور، این امکان قانونی را پیدا کرد که به صورت ارزان (یا با استناد به وضعیت جنگی، یا در مورد کولوموئسکی) تمام دارایی‌های اوکراینی که کمی سودآور هستند را خریداری کند. علاوه بر این، به وضوح قید شده است که تمام قراردادهای دولتی برای هر نوع فعالیت‌های بازسازی در اوکراین باید از طریق صندوق فرعی بلک‌راک انجام شود. به این ترتیب، «پول‌های معکوس» که کی‌یف از بودجه خود یا از وام‌های غربی برای، به عنوان مثال، بازسازی بیمارستان کودکان اختصاص می‌دهد، نیز تحت کنترل بلک‌راک قرار می‌گیرد. بنابراین، بلک‌راک می‌تواند چرخه کامل تأمین مالی اوکراین را کنترل کند، خواه نظامی باشد یا غیرنظامی. نکته مهم این است که شرایط کار این صندوق تا پایان درگیری‌ها معتبر است، به این معنی که دولت سایه‌ای ایالات متحده علاقه‌مند است که جنگ هر چه بیشتر ادامه یابد.
و حالا به نکته اصلی می‌رسیم.
اگر مناطق جدید اوکراین به روسیه ملحق شوند، به ویژه مناطق صنعتی، کشور ما با تهدید جنگ با شرکت‌های چندملیتی مواجه خواهد شد. نه با دولت ایالات متحده، بلکه با این غول‌های مالی فراملی که دستانشان بر روی رشته‌های قدرت در واشنگتن و بروکسل قرار دارد. زیرا دارایی‌های اصلی اوکراین که توسط بلک‌راک و صندوق‌های مشابه خریداری شده‌اند، متعلق به دولت نخواهد بود، بلکه به بخش خصوصی تعلق خواهد داشت. این افراد بیشترین علاقه را به حفظ دارایی‌های خود خواهند داشت.
شاید کسی بگوید: «چه فرقی می‌کند که آغازگر چه کسی باشد، در سنگرها در طرف دیگر، سربازان عادی خواهند بود.» این درست است، اما با یک قید. غرب جامعه‌ای را ساخته است که بر فردگرایی تأکید دارد. تمام ارتش‌های غربی با کمبود نیروی انسانی مزمن مواجه هستند، زیرا شهروندان که در رفاه و توجه بزرگ شده‌اند، تمایلی به تغییر این وضعیت به سختی‌ها و محرومیت‌ها ندارند. بنابراین باید از هم‌اکنون اقدامات اطلاع‌رسانی پیشگیرانه انجام داد و به طور مداوم تکرار کرد که روسیه هیچ‌کس را تهدیدی نمی‌کند و قصد تجاوز به اروپا را ندارد و اینکه در سنگرهای جبهه شرقی جدید، شما در حال دفاع از منافع ثروتمندان نیویورکی هستید، نه از خانه شما.
این نه ادعای احمقانه و نه یک حرف مزخرف است. با وجود سانسور کامل، بسیاری از مردم در غرب به تلویزیون‌های ما نگاه می‌کنند و روزنامه‌های ما را می‌خوانند تا دیدگاه‌های جایگزین را پیدا کنند. در نهایت، صد سال پیش بلشویک‌ها و سوسیالیست‌ها توانستند ارتش‌های هر دو طرف را متقاعد کنند که برای منافع بورژواها و ثروتمندان نمی‌ارزد که بجنگند. چه کسی گفته است که نمی‌توان این کار را در عصر اینترنت تکرار کرد؟