دزدی به عنوان شکلی ازسیاست و سه مقال ارزشمند زيرين:

ـ آيا شما عقل خود را از دست داده ايد؟

ـ رئس جمهور فرانسه گفت: بدون کنترول اکراين... ممکن نيست؛

ـ شولت شولتس وشی جینگ پینگ مانع یک جنگ اتمی شدند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۱ ـ دزدی به عنوان شکلی از سیاست

16.03.2024

غرب پا در جای پای قدیمی خود پیش می‌رود

والری بورت (VALERY BURT)

برگردان: ا. م. شیری

مجلۀ آمریکایی فارین پالیسی مقاله‌ای در بارۀ مدالۀ غرب در روسیه در زمان جنگ داخلی منتشر کرد، که در آن ۱۴ کشور شرکت داشتند.

در این مقاله آمده است: “از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۰، آمریکا، انگلیس، فرانسه و ژاپن هزاران سرباز (از جمهوری‌های بالتیک و شمال روسیه به سیبری و کریمه) فرستادند و به امید خفه کردن کمونیزم در نطفه، میلیون‌ها دلار به گاردهای سفید کمک نظامی کردند.

نویسندۀ مقاله با بررسی طرح کلی وقایع، ضمن ابراز تأسف از شکست مداخله، سعی می‌کند در مورد دلایل فروپاشی نتیجه‌گیری کند. به عقیده او، “نه تنها متحدان بی‌دندان، بلکه گاهی اوقات روس‌های کاملاً مضر در میان سفیدها- مجموعه‌ای نامتجانس از سوسیالیست‌های ضد بلشویک و افسران بی‌استعداد تزاری که در اعماق جانشان شوونیسم روس بزرگ باقی مانده بود، مقصر همه ناکامی‌ها هستند”. آن‌ها از حمایت جمعیت روسیه و مهمتر از آن، “از پشتیبانی اقلیت‌های قومی متعدد – از اوکراینی‌ها گرفته تا بالت‌ها نیز که به دنبال خروج از زیر پاشنۀ آهنین روسیه بودند، برخوردار نبودند”.

مقالۀ فارین پالیسی فقط یادآور رویدادهایی نیست که بیش از یک قرن پیش روی داده است. بلکه، تلاشی است برای تحلیل وضعیت فعلی اوکراین و تصور اینکه آیا مداخلۀ جدید علیه روسیه: مشارکت نیروهای ناتو در درگیری اوکراین می‌تواند برای غرب موفقیت‌آمیز باشد یا خیر.

به گفتۀ نویسنده، وضعیت کنونی کشورهای غربی نسبت به اجدادشان مساعدتر به نظر می‌رسد. به این معنی که “آمریکا و اروپا یک شریک واحد و کلیدی در اوکراین به رهبری ولادیمیر زلنسکی دارند که قدرت اخلاقی او جای تردید ندارد”.

این عبارت بلافاصله پس از هم‌خویشی با وضعیت واقعی فرومی‌ریزد. کلمات از هم جدا می‌شوند، معنی خود را از دست می‌دهند. تصویر با دقت نقاشی‌شده دارای ترک‌هایی است و رنگ‌ها در حال محو شدن هستند. قاب طلاکاری‌شده ترک می‌خورد و می‌شکند. دوباره تکرار کنید، تنها مرکز تعیین‌کننده کجاست؟ و سیاستمدار سرسخت کیست؟ درست شنیدیم؟

اما نویسنده متوجه ناهماهنگی‌ها نمی‌شود و همچنان سوار بر ابرهای توهم اوج می‌گیرد. او از “وظیفۀ  والای حفاظت از اوکراین با انگیزۀ مقابله با هجوم خصمانه” صحبت می‌کند. و او با شکوه بیان می‌دارد که “مقایسۀ هوشیارانه این دو مداخله باید غرب را در قصد خود برای تکمیل تعهداتش در اوکراین تقویت کند – تا زمانی که مانند گذشته، تضعیف اراده مانع از آن شود”.

آیا آن‌ها واقعاً آرام نمی‌گیرند و دوباره تلاش نمی‌کنند؟ در حال حاضر آن‌ها فقط حرف می‌زنند، اما به نظر می‌رسد آن‌ها دیگر برای پیاده‌روی آماده می‌شوند. حتی بیشتر “شرایط درگیری امروز در اوکراین بسیار مساعدتر از دوران جنگ داخلی در روسیه است. اوکراین یک متحد شایسته و توانمند است و جمعیت بسیار با انگیزۀ آن برای دفاع از قلمرو خود می‌جنگند”.

اما این عبارات سبک‌سرانه و خالی از جزئیات هستند و فقط ساده‌لوح‌ترین‌ها که هیچ اطلاعی از وضعیت واقعی امور ندارند، می‌توانند به معنای آن‌ها ایمان بیاورند. با این حال، ظاهراً این جریان کلمات دهان‌پرکن برای آن‌ها محاسبه شده است.

پایان مقاله سرخوشانه و طبل توخالی است: “پایتخت‌های غربی امروز به مراتب بهتر از سال ۱۹۱۸ متحد شده‌اند و هماهنگی دفاعی متقابل هرگز قوی‌تر از این نبوده است”. به گفتۀ نویسندۀ ستیزه‌جو، اگر آمریکا و متحدانش از دام‌های تاریخی دوران مداخله اجتناب کنند و چندین شرط دیگر مذکور ذیل را رعایت کنند، در این صورت آن‌ها… نویسنده قبل از آخرین عبارت، احتمالاً نفس عمیقی کشید و گزارش داد: “… شانس واقعی برای شکست دادن پوتین وجود دارد”!

مقاله و نویسنده آن بجای خود. بالاخره، هر کس حق دارد نظر خود را در مورد هر مسئله بنا به درجۀ فهم و درک خود بیان کند. اما خوانندگان همه چیزخوار هستند، اشتهای شیطانی دارند. آن را می‌خورند، یعنی می‌خوانند و یکه نمی‌خورند. درست است که آسیب‌شناسی‌ها همیشه ممکن است: خشم، نارضایتی، تلخی…

بازگشت به مداخلۀ زمان‌های دور غرب منطقی است. علاوه بر این، ارزیابی از آن در طول سال‌های گذشته تغییر کرده است.

در زمان اتحاد شوروی اعتقاد بر این بود که هدف اصلی حملۀ نیروهای آنتانت به روسیه، منحصراً حمایت از گاردهای سفید و خفه کردن کمونیسم بود که سایه تهدید آن بر سر کشورهای اروپایی افتاده بود.

آری، غرب به نیروهای ضد بلشویک کمک کرد، اما نه به اندازه‌ای که تاریخ شوروی بر آن اصرار داشت. زیرا، اهداف آن‌ها متفاوت بود – سفیدها برای یک روسیه متحد و غیرقابل تقسیم می‌جنگیدند، در حالی که هدف آنتانت، برعکس، تقسیم آن به چندین کشور کوچک و ضعیف بود.

درست است، که وضعیت بعداً تا حدودی تغییر کرد – کمک‌های جدی‌تر به گاردهای سفید آغاز شد. اما، کمک‌ها نه رایگان، بلکه به ازای پول و طلا، دوام زیادی نداشتند. به رهبران گاردهای سفید توصیه شد که “شرافتمندانه تسلیم شوند”. به گفتۀ دنیکین، ما “در سخت‌ترین لحظه برای خود، شاهد امتناع نهایی از جنگ و کمک به نیروهای ضد بلشویک بودیم”.

مداخله‌گران با اشتیاق خونخوارانه شاهد کشتار و معلولیت روس‌هایی با افکار و عقاید مختلف در جنگ داخلی بودند. و تمام روسیه می‌لرزید، می‌سوخت، از درد و وحشت فریاد می‌کشید.

به هر حال، بیگانگان – آمریکایی‌ها، کانادایی‌ها، فرانسوی‌ها، ایتالیایی‌ها، چک‌ها، یونانی‌ها، ترک‌ها و دیگران – نه تنها تماشا، بلکه عمل می‌‌کردند. آن‌ها شمال روسیه، کشورهای بالتیک، اوکراین، قفقاز، کریمه، سیبری و خاور دور را بی‌رحمانه ویران کردند و مقادیر بی‌شماری چوب، خز، فلزات گرانبها و سایر منابع طبیعی را به یغما بردند. آن‌ها به دنبال تکه تکه کردن روسیه، سلب موقعیت آن به عنوان یک قدرت بزرگ و حذف آن به عنوان یک رقیب قدرتمند سیاسی و اقتصادی بودند. این بود هدف اصلی مداخله! و چه کسی در جنگ داخلی پیروز خواهد شد – بلشویک‌ها یا گاردهای سفید – برای غرب، به طور کلی، اهمیتی نداشت. آن‌ها سعی می‌کردند با ارتش سرخ وارد جنگ نشوند. حاکمان دشمن امیدوار بودند که تا آن زمان روسیه به عنوان یک کشور واحد و یکپارچه وجود نخواهد داشت. پس، چرا باید سربازان خود را به خطر بیاندازید و پول خرج کنند؟

حاکمان انگلیس و فرانسه از مدت‌ها قبل به فکر اعزام نیرو به روسیه بودند، اما پس از انقلاب فوریه به طور منظم و مرتب گفتگو می‌کردند. در اینجا انقلاب اکتبر “به موقع رسید” و یک دلیل کلی موجه پدید آمد: نابودی بلشویسم.

بیگانگان در سرزمین‌های اشغالی روسیه، مانند فاتحان بی‌رحم رفتار می‌کردند: ساکنان محلی را زندانی و شکنجه می‌کردند، می‌کشتند. از قضا، اردوگاه‌های مرگ توسط هیتلر اختراع نشد، بلکه خیلی پیشتر از آن توسط انگلیسی‌ها و فرانسوی‌ها اختراع شد. مشهورترین آن‌ها در جزیرۀ مودیوگ در دریای سفید دایر شد. در آنجا زندانیان مظنون به همدردی با کمونیست‌ها از گرسنگی، سرما و بیماری کشته می‌شدند. در سپتامبر ۱۹۱۹، زندانیان در اردوگاه مرگ شورش کردند و فرار دسته جمعی آغاز شد. اما، تعداد کمی موفق به فرار شدند…

اولین مداخله علیه روسیه در آغاز قرن بیستم یک تمرین برای دست‌گرمی بود. غرب امیدوار است که مداخلۀ دوم: ورود نیروهای خارجی به اوکراین در آغاز قرن بیست و یکم، به اقدام اصلی و سرنوشت‌ساز تبدیل شود. برنامه‌ها و وظایف تغییر نکرده است: تضعیف روسیه، غارت کامل آن. در بهترین حالت، فروپاشی و قطعه-قطعه کردن آن.

سرنوشت اوکراین، برای غرب کمترین اهمیتی ندارد. بالاخره این بدبخت تکه-پاره خواهد شد. از این گذشته، دوستان قسم‌خورده و حریص آن مدت‌هاست که در آرزوی غارت ثروت آن به سر می‌برند. و اگر لحظه مناسب فرارسد، آن را از دست نخواهند داد.

پی‌نوشت مترجم: جنگ ناتو به رهبری امپریالیسم آمریکا با روسیه در میدان اوکراین، جنگ بین‌ نیروهای شرّ جهانی با روسیه- سرسخت‌ترین و قدرتمندترین مانع جنگ جهانی و تهاجم غرب به کل جهان است. بنابراین، هر گونه تلاش، ولو خیلی کوچک، برای شکست نیروهای اهریمنی در مقابل نیروهای روسیه، وظیفۀ انسانی، وجدانی و اخلاقی همۀ آزادی‌خواهان و صلحدوستان جهان است.

منبع: بنیاد فرهنگ راهبردی

۲۶ اسفند- حوت ۱۴۰۲

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۲ ـ  آیاشماعقل خودراازدست داده‌اید؟

منبع: مجلهٔ هفته
ترجمه حمید علوی 
نماینده جناح چپگرای مجلس آلمان از همکاران می خواهد که با جان آلمانی ها بازی نکنند
سارا واگنکنشت می گوید تحویل احتمالی موشک های تاروس ساخت آلمان به کیف می تواند امنیت خود برلین را تضعیف کند.
سارا واگنکنشت، سیاستمدار چپگرای با سابقه و بنیانگذار اتحاد سارا واگنکنشت در سخنرانی خود در مجلس آلمان بوندستاگ گفت: قانونگذاران در سراسر طیف سیاسی آلمان که در حال بررسی عرضه موشک های دوربرد تاروس به اوکراین هستند، باید بدانند که این موشک ها جان میلیون ها آلمانی را به خطر می اندازند.  این نماینده مجلس همچنین به همکاران خود اشاره کرد که این سلاح نمی تواند روند درگیری اوکراین را تغییر دهد.
کی‌یف ماه‌هاست که از برلین می‌خواهد موشک‌ها را تامین کند، اما صدراعظم شولتس بارها این موضوع را رد کرده است.  او توضیح داد که برد بلند موشک‌های تاروس به اوکراین اجازه می‌دهد تا اهدافی را در عمق خاک روسیه هدف قرار دهد و خطر تشدید بیشتر تنش را افزایش دهد. 

شولتز همچنین گفت که تحویل این موشک‌های ساخت آلمان به ناگزیر مستلزم حضور سربازان بوندس‌ور { نام مجموعه نیروهای مسلح آلمان – فرستنده} در خاک اوکراین است – سناریویی که “قابل بحث نیست” او در ادامه گفت:

 “آیا همه کسانی که خواستار تحویل موشک‌های دوربرد آلمانی و حضور متخصصان آلمانی در خاک اوکراین هستند به این موضوع فکر کرده‌اند که این به معنی اعلام جنگ به روسیه است؟ آیا فراموش کرده‌اند که روسیه به سلاح‌های اتمی مجهز است؟ آیا همه شما ها عقلتان را از دست داده‌اید؟”.در حالیکه بوندستاگ روز پنجشنبه به تسلیح کی یف به این موشک ها رای منفی داد، منتقدان مخالفان و ائتلاف چراغ راهنمایی حاکم از صدراعظم شولتس خواستند تا این ممنوعیت خودخواسته را لغو کند.
واگنکنشت در سخنرانی برای همکارانش در بوندستاگ قبل از رای گیری ادعا کرد که “تمام جهان خارج از حباب سیاسی آلمان می دانند که اوکراین نمی تواند در این جنگ پیروز شود.”
او توضیح داد: “توروس [موشک‌های کروز] این را به هیچ وجه تغییر نمی‌دهند، تنها چیزی که تغییر می‌کند این است که آلمان قطعاً از نظر روسیه تبدیل به یک جنگ‌طلب می‌شود”.
به گفته این سیاستمدار که رئیس حزب خود نیز هست، حامیان تحویل موشک های تاروس به کی یف “بی خیال با امنیت و در بدترین حالت با جان میلیون ها نفر در آلمان بازی می کنند”.
واگنکنشت که قبل از ترک اکتبر گذشته به عنوان یکی از رهبران حزب چپ در سیاست آلمان نامی برای خود دست و پا کرد، این را یک رسوایی  توصیف کرد که “افسران نیروی هوایی آلمان با آرامش در حال بحث درباره نحوه استفاده از موشک های کروز آلمانی برای انهدام اهداف روسی هستند.”  ظاهراً منظور این نماینده مجلس به مکالمه فاش شده بین چند افسر ارشد آلمانی بود که سردبیر روسیه امروز مارگاریتا سیمونیان اوایل این ماه منتشر کرد.
در نواری که بعداً وزارت دفاع آلمان صحت آن را تأیید کرد، افسران تئوری حمله اوکراینی به پل کریمه با استفاده از موشک‌های تاروس را مطرح کردند.
واگنکنشت از زمان آغاز خصومت ها در فوریه ۲۰۲۲، منتقد سرسخت سیاست شولتی در قبال روسیه در درگیری اوکراین بوده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۳ ـ  رئیس جمهور فرانسه گفت بدون کنترل اوکراین بر شبه جزیره روسیه، هیچ “صلح پایدار” ممکن نیست
ترجمه مجله هفته

۱۶. ماچ ۲۰۲۴
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه گفته است که اوکراین باید کنترل تمام مناطقی را که زمانی در اختیار داشت، از جمله شبه جزیره کریمه روسیه، دوباره به دست بگیرد.  او توضیح داد در غیر این صورت “صلح پایداری” وجود نخواهد داشت.
رئیس جمهور این اظهارات را روز پنجشنبه در مصاحبه با شبکه های TF2 و France 2 بیان کرد و روسیه را به صراحت به عنوان “دشمن فرانسه” توصیف کرد.  وی در عین حال تاکید کرد که پاریس “جنگ علیه روسیه” به راه نمی اندازد، بلکه صرفا از کی یف در درگیری “حمایت” می کند.
مکرون گفت: “امروز روسیه بدون شک یک دشمن است. رژیم کرملین یک دشمن است.”  ما هر کاری از دستمان بر می‌آید انجام می‌دهیم تا روسیه را در جای خود قرار دهیم، زیرا من خیلی ساده به شما می‌گویم: اگر حاکمیتی وجود نداشته باشد، هیچ بازگشتی به مرزهای شناخته‌شده بین‌المللی اوکراین از جمله کریمه وجود ندارد.”
اظهارات اخیر رئیس جمهور فرانسه در روسیه با مخالفت مواجه شد.  دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین گفت: ظاهرا ماکرون از “افزایش سطح مداخله خود” در مناقشات روسیه و اوکراین بدش نمی آید.
پسکوف به خبرنگاران گفت: “بله، بدیهی است که روسیه مخالف فرانسه است، زیرا فرانسه از قبل در جنگ اوکراین درگیر است؛ این کشور به طور غیرمستقیم در این جنگ شرکت می‌کند”.
رئیس جمهور فرانسه اخیراً به طور فزاینده ای جنگ طلب شده است و بر اظهارات خود در پایان فوریه مبنی بر اینکه استقرار احتمالی نیروهای ناتو در اوکراین “نمی توان رد شد” می ایستد.  این اظهارات موجی از مخالفت را از سوی دیگر اعضای بلوک تحت رهبری ایالات متحده برانگیخت.  مکرون در این مصاحبه اخیر از توضیح بیشتر در مورد این موضوع خودداری کرد و مدعی شد که می‌خواهد “ابهام استراتژیک” را حفظ کند و “دلایلی برای عدم دقیق بودن” دارد.
اظهارات ماکرون منعکس کننده موضعی است که بارها از سوی رهبری اوکراین بیان شده است که هدف خود را از بین بردن تمام سرزمین هایی که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در دست کی یف بود، از روسیه گرفته است.
کریمه پس از کودتای میدان در کیف در سال ۲۰۱۴ از اوکراین جدا شد و بلافاصله پس از رفراندوم در سراسر شبه جزیره به روسیه پیوست.

جمهوری‌های خلق دونتسک و لوهانسک نیز در آن سال پس از تلاش نافرجام مقامات جدید کی‌یف برای سرکوب آنها با زور که منجر به سال‌ها درگیری در دونباس اوکراین شد، ظهور کردند.
این دو جمهوری و همچنین مناطق سابق اوکراین زاپوروژیه و خرسون پس از حمایت گسترده مردم در همه پرسی که به طور جداگانه در هر منطقه برگزار شد، در پایان سال ۲۰۲۲ به روسیه ملحق شدند.  مسکو بارها اعلام کرده است که حاکمیت این کشور بر کریمه و دیگر سرزمین‌های روسیه با کسی قابل مذاکره نیست.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

۴ ـ  شولت شولتس وشی جینگ پینگ مانع یک جنگ اتمی شدند!

منبع: مجله هفته

۱۶. ۰۳. ۲۰۲۴

رئیس فراکسیون حزب سوسیال دموکرات آلمان موتسنیش
اطلاعات محرمانه از کمیته دفاعی به طور آشکار به رسانه ها درز کرده است. رئیس کمیته و لابی‌گر تسلیحاتی، ماری-آگنس استراک-سیمرمن، خواستار تحقیقات دادستانی در این زمینه شده است: “گزارش در حال انجام است.”
رئیس کمیته دفاعی در بوندستاگ، ماری-آگنس استراک-سیمرمن، اقدام قاطعانه ای در مورد احتمال افشای اسرار دولتی وعده داده است. اطلاعاتی از جلسه غیرعلنی کمیته در مورد احتمال ارسال موشک های کروز تائوروس به اوکراین به پورتال خبری تی-آنلاین که متعلق به گروه تبلیغاتی Ströer است، درز کرده است.
ماری-اگنس اشتراک-سیمرمن، نماینده مجلس از حزب دموکرات آزاد (FDP) و عضو کمیسیون دفاعی، فاش کرد که اطلاعات محرمانه از یک جلسه غیرعلنی این کمیسیون به رسانه‌ها درز پیدا کرده است. او در مصاحبه با روزنامه “زوددویچه تسایتونگ” (SZ) گفت که بلافاصله این موضوع را به اطلاع رئیس مجلس، خانم باربل باس (SPD) رسانده و سپس “به پلیس فدرال یا دادستانی کل” ارجاع داده شده است.
اشتراک-سیمرمن در این مصاحبه گفت:
“افشاگری اطلاعات از یک جلسه غیرعلنی، یک عمل غیرقابل قبول است. ما امیدواریم که فرد خاطی را شناسایی و مجازات کنیم.”
او در پستی در توئیتر خود در روز جمعه بعد از ظهر نوشت:
“افشاگری اطلاعات از یک جلسه غیرعلنی کمیسیون، یک جرم کوچک نیست. ما در حال پیگیری قضایی این موضوع هستیم. کسی که مرتکب افشاگری اطلاعات محرمانه برای پیشبرد اهداف خود می‌شود، در پارلمان جایی ندارد.”
این جلسه غیرعلنی در روز دوشنبه گذشته در پی انتشار گزارشی از گفتگوی مقامات ارشد نیروی هوایی آلمان در مورد احتمال استفاده از موشک‌های تاروس در جنگ اوکراین برگزار شده بود.
گفته می‌شود که اطلاعات مربوط به جزئیات فنی و عملیاتی مربوط به هدایت این موشک‌ها از بخش محرمانه این جلسه به وب‌سایت T-Online درز پیدا کرده است. این وب‌سایت در روز جمعه ظهر مقاله‌ای با عنوان “دلیل واقعی عدم تمایل شولتس به تحویل موشک‌های تاروس” منتشر کرد.

ماری-آگنس استراک-سیمرمن

همچنین گفته می‌شود که جزئیات افشا شده شامل اطلاعات مربوط به وضعیت آمادگی عملیاتی موشک‌های تاوروس باقی‌مانده در آلمان نیز می‌شود. موضوعی که ظاهراً در روز پنجشنبه توسط ژنرال کارستن بروئر، بازرس کل ارتش آلمان در این کمیسیون مطرح شده بود.
موضع مخالف صدراعظم آلمان، اولاف شولتس و حزب سوسیال دموکرات (SPD) در مورد تحویل این موشک‌ها به اوکراین، تنش‌های شدیدی را در ائتلاف حاکم ایجاد کرده است. به نظر می‌رسد جزئیات منتشر شده از این جلسه، استدلال‌های صدراعظم را تأیید می‌کند. روزنامه SZ گزارش می‌دهد که “در داخل ائتلاف” این گمانه مطرح شده است که ممکن است حامیان سیاست‌های صدراعظم این اطلاعات را به بیرون درز داده باشند.
بدین ترتیب این نشان میدهد که بخشی از دولت آلمان آگاهانه سعی میکنند مردم را فریب داده و این کشور را وارد جنگ با روسیه به نفع اوکراین کنند، و شولتس سعی دارد مانع عبور از این خط قرمز شود.
دیروز رئیس فراکسیون حزب سوسیال دموکرات آلمان موتسنیش در سخنرانی در مجلس آلمان برای اولین بار رسما اعلام کرد حزبش خواستار منجمد کردن جنگ اوکراین برای رسیدن به توافقی است که منجر به اتمام جنگ و برقراری صلح شود.
این اولین بار بود که پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین حزب سوسیال دموکرات آلمان که تشکیل دهنده دولت ائتلافی این کشور می‌باشد رسماً خواستار توقف جنگ و نه ادامه آن شده است.
دیگر احزاب متحد حزب سوسیال دموکرات آلمان حزب سبزها و حزب  لیبرال آزاد بدون کوچک‌ترین وقفه‌ای بر ادامه حمایت نظامی آلمان و گسترش آن تاکید کرده و همچنان بر طبل جنگ می‌کوبند.
موتسنیش در سخنرانی خود به این نکته اشاره کرد که پس از آغاز جنگ روسیه و اوکراین شرایطی فراهم شد که ده‌ها هزار سرباز روسی در محاصره نیروهای اوکراینی قرار گرفتند و رئیس جمهور آمریکا این هشدار را داد که دولت روسیه سلاح‌های اتمی  سبک خود را آماده کرده تا برای نجات جان سربازانش در اوکراین به کار گیرد.
پس از این هشدار رئیس جمهور آمریکا به متحدانش، صدراعظم آلمان بر خلاف میل دیگر احزاب ائتلافی برای مذاکره فوری به پکن پرواز می‌کند و با رهبر حزب کمونیست و رئیس جمهور جمهوری خلق چین شی جینگ پینگ دیدار می‌کند تلاش می‌کند از طریق به کار گرفتن نفوذ جمهوری خلق چین مانع این رویارویی اتمی شود با اظهار این گزارش او رسماً اعلام کرد که خطر یک جنگ جهانی سوم و یک جنگ بزرگ اتمی بسیار جدی و واقعی تر از آن است که متحدان بی تجربه و کله شق دولت فعلی آلمان تصور میکنند.